Guilty || Jenlisa

Bölüm 6 💫

İyi Okumalar.

—————————

Başım fena halde ağrıyordu. Katlanılmaz ağrı dudağımda ve sırtımda da kendini gösteriyordu.

Gözlerimi yavaşça açarken burnuma hastanenin dezenfekte kokusu gelmişti.
Demek bayıldıktan sonra beni buraya getirdiler.

Karşımda Jin ve Namjoon'u görüyordum. Birbirleri ile konuşuyorlardı. Baekhyun ise koltuklardan birine oturmuştu.

Annem baş ucumdaydı. Taehyung ve Jimin ise yan yana oturmuş bana bakıyordu. Jisoo unnie ise hemen annemin yanındaydı. Jungkook oppa bile buradaydı.

"Jennie! Kızım! Uyandın."

Annem elimi sıkarken ben ise ona baktım ve zoraki bir şekilde gülümsemeye çalıştım. Ancak elmacık kemiğimin hemen üstünde olan sızı yüzünden acı ile yüzümü buruşturdum.

Şerefsiz kadın bana yumruk atmıştı öyle değil mi?

"İyiyim ben merak etmeyin." Diyerek kendimi onlara iyi olduğumu kanıtlayacak bişey yapmak için uğraştım ancak yapamadım.

"Neren iyi be? Çok güzel dayak yemişsin kızım."

Taehyung sinirle yanıma geldiğinde istemsizce kıkırdadım.

"Sen bir kere karşı tarafı gör." Diyerek boş yaptığımda Jisoo unnie ofladı.

"Tam da sana göre bir uyanıştı bu Jennie."

"Doktor sadece başına darbe aldığın için bayıldığını söyledi."

Jhope oppanın herkesten önce doktorla konuşmasına şaşmıyordum.

Namjoon yanıma yaklaştı.

"Orada ne oldu Jennie?"

"Anlatacağım." Diyerek kestirip attım. Çünkü başım çok ağrıyordu.

"Peki iyileşince karakola gel tamam mı? Bunların hepsini senden duymak istiyorum."

"Tamam Namjoon."

"Bizi karakoldan çağırıyorlar. Gitmek zorundayız. Sende dinlen." Dedi Jin.

Onları onayladığımda Baekhyun ile üçü odadan çıktığında biraz dinlenmek için gözlerimi kapattım.

Aklıma bana vurduğu anlar gelirken onu gördüğüm yerde güzelce bir döveceğim zamanı iple çekiyordum.

————————

"Jennie sana kaç defa dedik iyice dinlendikten sonra gel diye." Dedi Namjoon sızlanarak.

Zaten annemlerden zor izin alıp gelmiştim.

Namjoon'a yüzümdeki yaraları gösterdim.

"Dedim ya Namjoon, suratımdaki bu izleri yapan piç kadını bulup ona gününü göstericem."

Namjoon beni onaylamaz mırıltılar çıkarmıştı. Ama onu takacak durumda değildim şuan. Sinirliydim, birde ukalaca bana 'dudaklarımızdaki yaraları birleştiririz' demişti.

Bu gün onu bulmak için can atıyordum. Bu yüzden Jin'e verdiğim kolyenin üzerinde erkek mi yoksa kadın mı DNA'sının olduğuna baktırmak için inceletmeye göndermiştim.

"Baekhyun nerede?" Diye sorduğumda Namjoon kafasını telefondan kaldırıp bana baktı. Biraz düşünür gibi yaptıktan sonra bana döndü.

"Bu gün annesinin yanına gitmek için izin almıştı Amir'den."

Namjoon'u onayladım ve ayağa kalkıp kahve makinemden kahve aldım.

Masama oturduğum anda odama Jin girmişti. Dosya ve plastik poşet içindeki kolyeyi bana uzatıp Namjoon'un karşısına oturdu.

"Sorgu saati geliyor Jennie. Birazdan savcılıktan hazır haber gelecek ve dün tutukladığımız adamı sorguya alacağız. Çabuk incele dosyayı." Dedi Jin.

Verdiği dosyayı açtım ve önemsiz yerleri geçip önemli olan yerleri okumaya başladım.

Kolyenin üzerinde bir kadın DNA'sı vardı. Büyük ihtimal bu kişi Lalisa'idi.

3 hafta önce uyuşturucu baskınında peşinden koşup omzundan yaraladığım kişi Lalisa'idi. Ve Lalisa'da mermiyi çıkartınca kolye yapmıştı ve iki gün önce ki cinayet işlediği yerde düşürmüştü.

Omzundan yaraladığıma emindem çünkü eğer bacağından yaralasaydım dövüşürken rahatça koşamazdı.

Neden mermiyi çıkartıp kolye yaptı peki bu takık psikopat?

"Bu dosyayı bir yere koyalım. Sonra bakacağım. Namjoon onayladı ve elimden alıp raflardan birine koydu."

Sorgu saati yaklaştığı için ayağa kalktık ve odamdan dışarı adımladık. Sorgu odasına ilk önce ben girmek istediğim için adamın bilgileriyle dolu olan dosyayı elime aldım ve odaya girdim.

Tam ortada masada oturan adam ellerindeki kelepçe ile kafasını eğmişti.

Tam karşısına oturdum ve dosyayı açtım.

"Park Chanyeol, 26 yaşında üniversite terksiniz. Yaklaşık lise yıllarından beri uyuşturucu bağımlısısınız. Uyuşturucu almak için tefecilerden borç alıyorsunuz."

Söylediklerimle kan çanağına dönmüş gözleri ile bana baktı. Uyuşturucu istediği belliydi.

"Doğru muyum?" Diye sorduğumda usulca kafasını salladı.

"Peki o halde soracağım sorulara yanıt ver." Dedim ve dosyayı kapattım.

"3 hafta önce pazar günü. Uyuşturucu ticareti yapılan 3 katlı lüks eve gittiniz mi?"

Bana baktı ve usulca beni onayladı.

"Uyuşturucuyu size kim satıyordu?"

"Lalisa Manoban diye biri. Tonlarca uyuşturucusu var ama kullanmıyor ve satıyor. O gün oradaydım. Baskın yapılınca uyuşturucu alıp kaçtım. Sonra Lalisa Manoban denen kadının omzundan vurulduğunu gördüm ve ona yardım ettim."

Tahminlerimin hiçbirinde yanılmamıştım. Doğru şeyleri düşünmüş ve doğru şeylerin üzerine plan yapmıştım.

"Peki sonra ne oldu?"

"Onu kulübe gibi bir eve bıraktım. Ormandaydı, bir süre onun yanında bekledim. Daha sonra biriyle telefonda konuştu ve gitmemi söyledi."

Chanyeol, korkak biriydi. Benden ve eğer cevap vermezse ona yapacağım şeylerden korkuyordu. Bu benim işime gelirdi.

"Bana onu götürdüğün kulübenin adresini ver." Dedim ve sırıttım.

Sona yaklaşıyorduk.

Ya da herşey daha yeni başlıyordu..