Guilty || Jenlisa

Bölüm 19

İyi Okumalar bb.

---------

Çalan telefonuma son kez bakıp ekran kilidini kapattım. Elime tekrar  aldığım pamuk ve batikon ile Lalisa'nın yaralarını temizlemek için kaşına uzattım.

Olay olduktan hemen sonra Lalisa ile kulübeye gelmiştik. Tabii o sırada Sehun herkese bir hain olduğumu, bir katilden hamile olduğumu yaydığı ve o fotoğrafı herkese gösterdiği için şu gecenin bir saatinde bütün karakol ayaktaydı ve beni arıyordu.

Beni arayan sadece Jin ve Namjoon'un telefonlarını cevaplamıştım. Namjoon, Jin'e her şeyi anlatmıştı. Lalisa ile okul arkadaşı olduğundan, benim onunla sevgili olmama kadar.

Başım büyük bir beladaydı, annem ve kardeşlerimi düşünemiyordum.

Jin beni arayıp destek verdiğini söylemiş ve daha önce ona söylemediğimiz için kızmıştı. Namjoon ise karakolda resmi olarak benimde Lalisa gibi aranan listede olduğumu söylemişti ve buradan, yani Güney Kore'den gitmemizi istemişti.

Aklım oldukça karışık durumdayken düşünce bulutumdan beni ayıran Lalisa'nın acı ile ufak bir şekilde mırıldanışıydı.

Hemen pamuğu çektim.

''Özür dilerim.'' Dedim ve hemen bir yara bandı alıp onu kaşına yapıştırdım.

''Jennie, fazla düşünüyorsun.''

Lalisa bileğimi tutup elini omzuma koydu ve beni kolunun altına çekti.

''Çünkü korkuyorum Lalisa.'' Dedim.

''Yakalanmaktan mı?''

''Hayır, annem ve kardeşlerimden.''

''Belki Sehun söylememiştir.'' Doğruldum ve yüzüne baktım.

''Lalisa, zaten beni sevmiyor bana kafayı takık. Ya seni öldürecekti ya beni elde edecekti. İkisini de yapamayınca mutlaka hayatımı bitirmek için uğraşacaktır.''

''Ailen, öğrense ne olur?'' Dedi.

''Bilmiyorum. Ama annem beni eve almaz onu biliyorum.''

''Yanıma gelirsin.'' Lalisa ile konuşurken aklıma gelen şeyle  duraksadım.

Lalisa benden bir şey saklıyordu. Biriyle konuşmuştu ve konuştuğu kişiyle benden bahsettiğini anlamıştım.

''Hadi uyu, geç oldu.'' Dedi ve ayaklarını koltuğa uzatıp beni de geniş koltukta yanına çekti.

Bana ne zaman söylemek isterse o zaman söyleyesiye kadar beklemeliydim. Kurcalarsam zaten sıkıntı içinde olan aklım patlayabilirdi.

Boşverdim ve kollarımı ona sardım.

---------

Arabamdan indiğimde heyecendan ve korkudan ellerim titriyor, gözüm seyiriyor ve kalbim hızlanıyordu.

Annem her şeyi öğrenmişti. Hamile olduğum yalanını dahil.

Annem beni aramış ve soğuk sesiyle eve gelmemi istemişti. Başım önüme eğik bir şekilde anahtarı çevirip kapıyı açtım ve içeri girdim. Evdeki ölüm sessizliği içimi ürpertiyordu.

''Jennie..'' Annemin sesini duyduğumda kalp atışlarım korku ile daha çok hızlandı.

Annem dövmezdi, vurmazdı. Ama çok kızardı. Ve öylesine cezalar verirdi ki.

Biliyordum çünkü geçen sene barda tanımadığı bir adamla yatmış ve bunu bana anlatırken anneme yakalanmış olan Jisoo unniye sesini dahi yükseltmemiş seviyeli bir konuşma yapıp ev hapsi vermişti. 3 ay.. (ev hapsi yedim 3 aydan fazladır dışarı çıkmıyorum. :D evden okula okuldan eve arada bir markete xdddd)