Guilty || Jenlisa

Bölüm 20

İyi Okumalar aga

---------

Elimde tuttuğum valizi biraz daha sıktım ve uçağa binmeden önce arkama baktım.

Ailem.. Nomjoon ve Jin hatta bana ihanet etmesine reğmen Baekhyun'u bile özleyecektim.

Neredeyse 3 sene boyunca hiç birbirimizi göremeyecektik.

Biraz derin bir nefes alıp ucu sızlayan burnumu çektim. Gözlerim kızarmadan önce Lalisa'yı takip ettim.

Belli ki Lalisa bizi tehlikeye atmamak için dolandırıcılık yaparak kazandığı para ile ikimizi ve özel korumalar için bir uçak ayarlamıştı.

Amerika'da nerede kalacaktık, ne yapacak ve nasıl yaşayacaktık hiç bir fikrim yoktu. Sadece ailemi şimdiden özlediğim için onları düşünüp hüzünleniyordum.

Lalisa'nın yanına giderken yanımdaki hostese elimdeki valizi verdim ve Lalisa'nın yanına oturdum.

''Sana demiştim.'' Dedi dışarı bakarken.

Kaşlarımı çatıp ona baktım.

''Neden bahsediyorsun?'' Diye sordum.

''Şimdiden aileni özlüyorsun, benim için onları bırakmaya değmezdi.'' Tekrar aynı şeyleri söylemeye başladığı için göz devirdim.

''Lalisa.. Tekrar başlama istersen.''

''Doğruyu söylüyorum!'' Dediğinde çattığım kaşlarla ona baktım.

''Doğru olsa bile benim için değil! Ben böyle düşünmüyorum!'' Dedikten sonra çatık kaşlarım ve hüzünlü suratım ile ondan diğer tarafa kolumu yasladım.

''Senden başka hiç kimseyi önemsemediğimi neden anlamıyorsun ki?'' Diye hüzünlü bir tonda söylendiğim de gözlerini üstümde hissettim. 

Kolu omzumu kavradı ve beni kendi tarafına çekip göğsüne yasladı.

Burası çok güzel ama!

''Tamam tamam. Üzülme.'' Dedi ve omzumu okşadı.

Şimdi aklıma gelmişti de. Lalisa benimle olduğu zamandan beri uyuşturucu satıp adam öldürmüş müydü? Bazen bütün günümüz, bazen ise çoğu günümüz birlikte geçmişti. Ve ben onu ne iş üstünde, ne de iş yaparken görmemiştim. Gerçekten de benim için hep kulübedeydi.

Ama Lalisa'nın evi kulübe değildi. Başka bir evi olmalıydı çünkü çoğu kez orada olmazdı. Yani sorgu günü Chanyeol öyle söylemişti. Gerçekten onun hakkında öğrenmem gereken çok şey olmasına rağmen kalkıp onunla sevgili olmuş yetmemiş hamile yalanını uydurup Amerika'ya kaçıyordum.

Benden deli olan var mıydı bilmiyorum ama işin içinde Lalisa varsa ben deli olmaya razıydım.

Uçağın kalkacağını duyuran anonstan yaklaşık on beş dakika sonra uçak hareketlenmiş ve uçuşa geçmişti.

''Jennie..?'' Lalisa sanırım uyuyup uyumadığımı kontrol etmek için bana seslenmişti.

''Efendim?'' Dediğimde yerinde dikleşti. Bende kafamı kaldırıp ona bakmak zorunda kaldım.

''Hamile olduğunu söyledin. Ama bu gerçek değil. Üç sene sonra ailen senden bir çocuk bekliyor olacak.'' Dediğinde hiç düşünmediğim şey aklıma dank etmişti.

''Çocuğu düşürdüm desem? Onlarla zaten telefonda konuşabilme şansımız olacak. Merdivenlerden düştüm ve bebek düştü deriz.''

''Yalan söylemeye gerek yok. Bence Amerika'ya gidince evlenelim.''