Fire Exit (Completed)

Chapter 22: The Mermaid

Ari's POV

I opened my eyes as felt a sharp pain on my shoulders, dahan dahan akong napabangon at  napatingin sa paligid, wala ako sa cell ko at bakit hindi ko nakikita sa paligid sila Angeline? Para akong nasa isang lab, oo, scientist lab. Tumayo ako at sumilip sa glass window ng cell na 'to at nanlaki nalang ang mga mata ko nang makita si Annie na nasa loob ng machine kung saan ako pinasok dati, she looks like she's in pain, nakalutang siya sa ere at sa gilid ng machine na 'yon ay may mga life-sized fairies na lumalabas, mukha silang mannequins.

"Oh my god.." I mumbled. Hindi kaya 'yon yung mga future citizens nitong Walsh forest?! Na ginagawa ng queen through humans? Omg! Hindi ako makapaniwala sa mga nakikita ko huhu.

Nakita ko yung mga parang scientists na nilapitan yung mga fairies at tinutok nila ang mga kamay nila doon saka may lumabas na parang mga pixie dust pero hugis bilog. And with that, nagkaroon ng buhay ang mga ito. Malaya silang lumilipad lipad sa loob ng lab at maya maya lang ay pinalabas na sila.

Napatingin ako kay Annie na kasalukuyang inilalabas ngayon mula sa machine. Inihiga siya sa parang cot at pinalibutan siya ng mga scientists. Napatakip nalang ako ng bibig nang ma-realize kong sinusubukan siyang i-revive ng mga ito gamit ang mga kapangyarihan nila  but I guess they failed. Napahawak nalang ako sa glass window habang pinipigilan ng luha ko.

Unti-unti akong napaatras nang makita ko ang mga scientists na papalapit sa kwarto ko at pumasok na sila sa loob, halata sa mga mukha nila na gulat silang makita akong nakatayo ngayon dito.

"How are you, Ariadne?" Tanong sakin nung isang babae.

"W-what did you do to Annie?" I asked, hesitantly. Nagkatinginan sila at dahan dahang lumapit sakin kaya naman napaatras ako, "Don't come near me! Sagutin niyo ako, what did you do to my friend?!"

The other guy removed his mask and faced me, "She didn't make it. She already produced 360 fairies, hanggang doon nalang ang kinaya ng katawan at isip niya."

I gasped. "You can't..." I said- trying to hold back my tears, "Y-you can't just go around, killing humans!"

"Ariadne, we know all of this seems very foreign to you but we need you to understand," The other lady tried approach me pero mabilis kong binawi ang braso ko.

Napasigaw na naman ako nang sapilitan nila akong hawakan at inihiga sa kama, naramdaman ko rin na may tinurok sila sa kaliwang braso ko at nagsimula akong manghina.

"Take her, we need to test her."

"But Lacey— we're not even sure if the serum is working."

"And now, we will see."

Iyon na ang huling usapan nila na narinig ko bago ako tuluyang mawalan ng malay.

Gideon's POV

"Gideon!!"

Mabilis kong iminulat ang mga mata ko nang makita ko na naman si Ari sa panaginip ko. Fuck! I've been dreaming about her since the day we lost her. Napahilamos ako nang di oras at lumabas sa kwarto ko. Tirik na ang araw, ngayon na ang araw na susugod kami sa Walsh forest.

"Gids, we reached out to the witches. Nag-baka sakali kaming may alam sila about astral projection. They went here this morning." Napalingon ako nang magsalita si Maurice sa likuran ko.

My brows formed a straight line, "Astral projection? What was that again?" Tanong ko.

She rolled her eyes. "Astral projection is where your 'astral' body is being separated from the physical body and capable of travelling outside it throughout the universe." Mahabang sinabi niya. Napatango nalang ako. How would I know about these stuff when I'm not even from the Brinton Mountain? Tsss.

"They have news about...." she then took a deep breath before talking, "...Ari."

Napakunot ang noo ko. "Did something happen to her?" I worriedly asked.

"She's being tortured, Gideon. She's being kept in the lab to strengthen her mind dahil hindi kinakaya ng katawan niya ang ginagawa sakanya ng mga creatures don." Napahawak si Maurice sa sentido niya, trying to hold back her tears.

Napamura ako sa isip ko. This is too much, that queen is too much. Hindi ako makapapayag na may mangyari pang mas malala kay Ariadne, babawiin din namin siya ngayon din.

"Where's Eaton and Eric?" Tanong ko kay Mau, she then answered me with a shrug. Napabuga ako ng hangin. "Mau, go to Paradise. I'll make amends with the witches. Ngayong araw mismo, susugod tayo."

Napangiti si Maurice at tumango.

***

Third Person's POV

Handa na ang lahat. The unicorns, the immortals, and the witches. Lahat sila ay nasa daan patungo sa Walsh forest. Sigurado na si Gideon na ngayon din ay mababawi nila si Ari at ang iba pang mga babae doon.

"Just hold on, Ari." Gideon mumbled to himself.

Meanwhile inside the lab, kasalukuyan ngayong nasa loob ng machine si Ari at nakalutang siya ngayon sa ere. She's currently producing twenty fairies.

"Wow, she's gonna make it at fifty." Bilib na sabi nung isang babaeng scientist.

"I don't think so." Said the other one who's currently operating the machine, "She's already crashing. Pull her out." Sabi nito at agad agad pinatay ang machine saka sila pumasok sa loob at kinuha ang walang malay na si Ari.

Napahawak nalang sa bewang niya yung babaeng scientist habang pinagmamasdan si Ari na kasalukuyang buhat ngayon ng mga doktor at ipinapasok sa cell niya.

"I've been assuming that she's the strongest one." Mahinang sabi nito.

"I guess you thought wrong, then." Pang-aasar na sabi nung kasama niya at tumawa ito.

"Shut up." Sabi nalang nung babae at tumingin sa aquarium. "What do you think, mermaid? Another girl passed away awhile ago, and just like them, you'll never gonna make it out in here."

The mermaid looks pissed. She's been trapped in there for how many years now. Matagal na nito gusto tumakas dito. She knows she has the ability to turn herself into a human, basta lang makaalis siya sa tubig. And she's been planning to ask Ari for help.