Fire Exit (Completed)

Chapter 29: Three Days

Ari's POV

"Ari.. ilagay ko nalang 'tong mga 'to dito ha."

Pinanood ko lang si Mau habang ipinatong niya yung mga damit sa kama ko. Tinapik niya nang mahina ang balikat ko at lumabas na. Lumapit ako at tinignan yung mga damit. Nagsimula na naman mamuo ang mga luha sa mata ko nang makita na uniform ko pala 'yon. Yung suot ko nung mapunta ako dito.

Sunod sunod na hikbi ang lumabas sa bibig ko habang pahiga ako. I'm hurting. Hindi ko inaasahan na ganito pala kasakit kapag kailangan ko na mahiwalay sakanila. Hindi ko kaya, ayoko. Niyakap ko yung isang unan ko at ibinaon ang mukha ko doon. I can't take it anymore. Sobrang sakit na ng naramdaman ko.

Tumayo ako at lumabas ng kwarto. Not caring that I look like shit now. Basang basa ang mukha ako dahil sa luha, mapula ang ilong, at gulo gulo ang buhok. Bumaba ako at lumabas ng bahay, nakita ko si Gideon at Eric na nasa garden, nilagpasan ko lang sila kahit tinawag nila ako. I just kept on walking, wala na akong pake kung saan man ako dadalhin ng mga paa ko. If I can't stay here and be happy, I might as well just die.

Narating ko ang lake. Napahawak ako sa mga tuhod ko at nagpatuloy sa paghikbi. Hindi ko alam kung anong iniisip ko. Bahagya akong nanginig nang maramdaman ang malamig na tubig sa mga paa ko. Napapikit nalang ako nang lumubog na ako nang tuluyan sa tubig.

Naramdaman kong unti-unti na nawawala ang kamalayan ko nang may humila sa akin paalis sa tubig. Napaubo tuloy ako nang malakas, pota naman!

"Fucking shit, Ari! Ano bang ginagawa mo?!"

Sinubukan kong idilat ang mga mata ko nang makita kung sino ang may buhat sa akin, it's Gideon. Pero imbes na maging masaya ay galit ang naramdaman ko nang makita ko siya kaya naman nag-pumiglas ako at sapilitang umalis sa pagkakahawak niya. Nahihilo man, pinilit kong tumayo nang maayos.

"G-get away from me.." mahinang sabi ko at maglalakad na sana nang hawakan niya ang braso ko. "Aray!"

"Don't be stupid, Ari. What were you trying to do, huh?!" Sigaw niya. Pilit kong binabawi ang braso ko pero ayaw niya talaga.

"B-bitawan mo nga ako!" I yelled. "Wala kang pake sa kung ano man ang gusto kong gawin."

Walang anu-ano'y niyakap niya ako. "I didn't sacrifice my life for you para lang magpakamatay ka. Utang na loob, Ari." And with that he gently kissed the side of my head.

Dahan dahan ko siyang niyakap pabalik. "Let me stay here with you.. please.." I said, almost begging. Nanatili kaming magkayakap. Rinig na rinig ko ang pagtibok ng puso niya. I wanted to apologize but my voice isn't coming out, tila nilamon ako ng hiya.

"Ariadne... as much as I want you here with me. Hindi talaga pwede. I'm sorry."

At dahil sa sinabi niya, napatulala nalang ako. "A-akala ko ba.. mahal mo ako?" Halos bulong ko.

"I do love you, your safety matters and we both know you're not safe here." Habang sinasabi niya yan, hinahagod niya ang basa kong buhok. Napasubsob nalang ako sa dibdib niya at nagpakawala ng hikbi.

"Three days... Ari. You can stay here for three days, after that, alam mo na."

****

Inuntog ko nang mahina ang ulo ko sa pader nang mag-echo na naman sa utak ko yung sinabi ni Gideon sakin kanina. Fucking three days? No way! Kahit three years pa yan. I want to stay here forever!

Natigil ako nang may kumatok sa pintuan ko. "Come in!" Malakas kong sigaw. Bumukas ito at nakita si Maurice. I smiled, "Hi, Mau."

"I just want to check on you." Sabi niya at ngumiti. "Kumusta ka, Ari?"

I groaned and lied down. "I don't know. I'm fucking sad." Sabi ko nalang at tinakpan ng unan yung mukha ko. Naramdaman ko siyang naupo sa tabi ko at hinila yung unan na nasa mukha ko. "Ano ba ang pinag-usapan niyo ni Gideon at nagkukulong ka na naman dito sa kwarto mo?" She asked.

I sat up. "Eh kasi naman! He gave me three days. Fucking three days, Mau!" I said then showed her my three fingers. Tumawa naman siya nang mahina.

"Let me tell you something, Ari. If you live here, you will grow and become an old lady at habang kami? Forever ganito ang itsura." Mahabang sabi niya.

I raised a brow. "Oh ano naman? Okay lang naman basta andito ako kasama kayo." Huhu feeling ko naiiyak na naman ako. Ang lungkot lang talaga. Bakit kasi napamahal pa ako sa mga tao na 'to. Huhu.

"Baliw!" She laughed, "We can't let any human die in here. That's against our law." Seryosong sabi niya. "Listen to me, Ari. We only want what's the best for you. Ilang beses ka na napahamak dito? Ilang beses ka na muntik mamatay? We can't let that happen again. We love you, okay? Sana naiintindihan mo." She then patted my shoulder.

Napabuga ako ng hangin. "Ang unfair lang... mahal ko na kayo eh." At ayun na nga, tumulo na ang luha ko. Lumapit naman sa tabi ko si Mau at isinandal ang ulo ko sa balikat niya. "Alam mo, Ari.. kung pwede lang, kung ako lang ang masusunod, gusto ko dito ka nalang. Ang hirap kaya na ako lang ang babae dito sa bahay. It was almost my I lost my loneliness when I started hanging out with you. Ang saya mo kaya kasama, ang saya saya dito sa bahay." Tapos huminga siya nang malalim. "Gusto ko nga rin na kayo na ni Gideon ang magkatuluyan. Kung alam mo lang kung gaano 'yon kasaya nung dumating ka."

I wiped my tears and smiled bitterly. "Then convince him... tell him na gusto mo dito lang ako." Inangat ko ang ulo ko at tumingin sakanya. "Please, I don't want to go home. This is my home, Mau."

Ngumiti siya nang malungkot at hinawakan ang kamay ko. "Ari... this is not your home. I'm sorry." Saka siya lumapit at niyakap ako. Bakit ba ang hilig manakit ng mundo?