TLBU #33

76 7 2
                                    

The world will not give us rainbow and butterflies. We will encounter problems and heartaches along the way but what's important is that — we don't give up. We can rest and stop for awhile but always lift your head up high, move your ass and tell the world to give it's best shot because there is no fucking way, you're backing down.

I went back to reality when I heard honking noises. I drew a deep breath and turned my head to the driver seat.

Namumula pa rin ang mata ni Levi sa pag-iyak kanina. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela na halos mamuti na ang kanyang kamao. Saglit syang tumingin sa akin at naramdaman ko na lang ang paghawak nya sa kaliwang kamay ko. He squeezed it a bit. I saw the bruises he got from punching the floor awhile ago. I can't stop myself from touching it. He stilled for a second and breathed deeply to relax.

Nagtagal pa kami kanina sa sementeryo ng dalawang oras dahil wala syang tigil sa pag-iyak. Hinayaan ko muna sya dahil ngayon pa lang niya pinagluluksa ang anak namin.

When he told me that he will stay away from me this time, I cannot say a single word.

I just can't....

I don't what was stopping me from telling him that I still love him. I already fount the courage to tell him but it was gone again.

Until when will I be afraid?

When it's too late?

Elliot ano ba?! Be brave to face your fears, if he hurt you again, let's just crossed the bridge when we get there.

Hanggang sa makarating kaming dalawa sa parking lot ng condo unit namin ay hindi na kami nagsalita.

Binitawan nya ang kamay ko at bumaba ng kotse, umikot sya at pinagbuksan ako ng pintuan. Hindi na nya muling hinawakan ang kamay ko habang papalakad kami sa elevator.

Naramdaman kong parang may kulang. Gusto ko ang hawak ni Levi pero naduduwag ako.

Nakarating na kami sa tapat ng mga unit namin. Nilingon ko sya at naabutan ko syang nakatingin sa'kin. Nang magtama ang mata namin ay agad nya kong binigyan ng bahagyang ngiti.

"Magpahinga ka na Elli. Salamat sa araw na 'to. Good night."

Tumalikod na sya at pumasok sa unit nya. Hanggang sumarado ang pintuan nya ay walang isang salita ang lumabas sa bibig ko.

Napabuga ako ng hangin at binatukan ang sarili. Ang tanga lang talaga. Sa dami ng oras na pwedeng umurong ang dila ko, bakit ngayong araw pa na 'to.

Hindi pa siguro ito ang tamang oras para pag usapan namin ang tungkol sa aming dalawa.

Pero kailan ba ang tamang oras? Lumipas na ang isang linggo pero wala na kong narinig mula sa kanya. Tinotoo na kaya nya ang sinabi nyang lalayuan nya ko.

"Claire, any updates?" I asked my secretary. We were in my office right now for the final plans for Southwest comeback that will happen a month from now.

"Sekretarya lang po nya ang sumasagot Ms. Elli. She said that will proceed to the final plan accordingly as per advice by their CEO." She calmly answered.

Hinilot ko ang sentido ko. "I know but there's still changes that we need to discussed that's why I need to talk to their CEO."

The Lies Between Us (Lie Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon