The Lies Between Us (Lie Series #1)

TLBU #35

I hope that all the people in the world will heal from all the heartbreaks they're going through.

I hope that they will find their selfs again. I hope that they can find the courage to fight their fears and demons. That they will find the sunshine in their darkest days.

We've been through a lot and we lost a lot of battles but in the end we always win our biggest challenge in life because we didn't give up. A lot of people come and go in our lifes but the right people always stay.

"Good morning baby." Levi huskily said as he kissed me non-stop on my lips. I can't help but to smile and as I opened my eyes, I saw the man whom I love the most. The man who never gave up to win me back again.

"I love you." I still sound sleepy. Napailing siya at bigla niya akong binuhat ng pa bridal style. Napatili ako sa sobrang gulat at ang loko kong boyfriend ay puro tawa lang ang ginawa. Ilang minuto pa ay nakarating na kami sa dining are at maingat nya akong inupo. Agad bumungad sa'kin ang masasarap na putahe na nakahain sa mesa.

Inangat ko ang tingin ko sa kanya at naabutan ko ang mayabang niyang mukha. Pagdating talaga sa pagluluto ay aaminin kong mas lamang siya sa'kin. Isa ito sa mga namiss ko ng nagkahiwalay kami.

"Todo bigay sa pagbawi ah." I jokingly said.

Natawa lang siya at umupo sa tabi ko. Nag umpisa na siyang lagyan ng pagkain ang pinggan ko. I feel like a princess right now and I have a handsome and mouthwatering servant.

"Because I believe that a way to my baby's heart is through her stomach." Malako niyang sambit.

Hindi ko napigilan ang pagkurot sa tagiliran niya na mukhang wala namang epekto dahil mas napatawa lang ang loko.

"So pinapalabas mong matakaw ako!" I crossed my arms and pouted.

He shook his head ang gave me a quick kiss in my lips. Pero hindi ako nagpadala sa paglalambing niya. Pinatili ko ang nagtatampo kong mukha at inirapan lang siya.

"Hindi ako gutom. Dyan ka na nga, maliligo na lang ako." Tumayo na ko pero hinila ni Levi ang braso ko kaya napaupo ako sa hita niya. Agad niyang pinalupot ang braso niya sa baywang ko. Masyado siyang malakas kaya kahit anong pagpupumiglas ko ay hindi ako makawala sa kanya kaya sa bandang huli ay sumuko na lang ako.

Naramdaman ko ang paghalik niya sa pisngi ko at ang pagpatong ng ulo niya sa balikat ko. "I didn't mean to make it sound like that. What I'm trying to say is, I want to always make a way to your heart. I want you to always feel that I love you. At isa lang ito sa mga gagawin ko para sa'yo. You deserve everything baby."

Napalingon ako sa kanya at kita ko ang emosyon sa mga mata niya na totoo lahat ng sinasabi niya. Hindi na naman ako nagdududa doon. Sobrang bilib ako sa kanya kasi kahit may pagdududa ako minsan, hindi niya pinakita sa'kin na nasasaktan siya. Ginawa pa niya iyong dahilan para mas pag igihin ang pagpaparamdam sa'kin kung gaano niya ako kamahal.

Napangiti ako at tumagilid ng kaonti para maabot ko ang magkabilang pisngi niya. Binigyan ko siya ng isang matamis na halik.

Pinagpatuloy na namin ang naudlot na breakfast at pagkatapos ay sabay kaming naligo. Imbes na saglit lang dapat ang pag aayos namin ay inabot kami ng ilang oras dahil sa kalandian ng boyfriend ko. Hinatid niya ko sa opisina at siya naman ay nagtungo na sa Moonlight Records para i-meeting ang bandang SouthWest at ibang tauhan niya.

Bukas na ang pinakahihintay naming comeback concert ng SouthWest. Ilang buwan din namin itong pinagpaguran. Ito ang naging dahilan para magkita at magkasama kami ulit ni Levi. Marami mang nangyari nung una kaming nagkita ay nagpapasalamat pa rin ako dahil nagawa naming bumalik sa isa't isa.