🎼
"Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin."
Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini tak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
36. Bölüm "İSTEK"
🎼
Büyük bir heves, delicesine bir istek için gelmiştim Aybars’a fakat o tüm hevesimi kursağımda bırakmış beni delirmenin eşiğine sürüklemişti. Şimdi ise karşıma geçmiş bana bir istek hakkı sunuyordu. Üstelik gitmek dışında her isteğimi gerçekleştireceğini öne süren bir şartı da vardı ama benim gitmekten başka bir isteğim yoktu... Başımı yavaşça önüme eğdim. "Aslında," diye mırıldandım. Ona istediğim tek şeyin ondan gitmek olduğunu söylemek istiyordum ama devamında alacağım tepkiye güvenemedim. Kısa bir anlığına da olsa merhamete gelen şeytanı yeniden kışkırtmak istemiyordum.
“Ne aslında?” Diye diretti Aybars. İçinde bir yerlerde beni parçalamak için can atan canavarı kan kokusu almış, o kanın tadına ulaşmak için sabırsızlanıyordu. “Söyle,” Diye tısladı dişlerinin arasından. “Benden istediğin şey ne Arven?”
Başımı usulca kaldırarak gözlerine baktım. Bakışları kısılı, dudaklarımdan çıkacak sözleri sabırsızlıkla bekliyordu. Yüzümün her bir ayrıntısını izledi kara gözleri. Bakışlarımda, yüz hatlarımda ona olan bir başkaldırı arıyordu. İsyan eden sözlerimi bile beklemeyecekti belki de.
“Hiç.” Diye geveledim ağzımın içinde. Kesinlikle biraz insaf bulmuş hâlini köreltip onu tekrar eski hâline dönüştürmek istemiyordum.
Tek kaşını havalandırdı. Bakışları oldukça ısrarcı ve fazla tehdit doluydu.
Derin bir soluk alarak tekrar “Aslında,” Diye mırıldandım ve bana sunduğu teklifi en iyi şekilde değerlendirebilmek adına isteklerimi sıraladım. “Önce Bahar'ın yanına gitmek istiyorum." Karşı çıkmadı ama onaylamadı da. Sessizliğine devam etti. Bilmiyorum belki de derin bakışları gözlerimi eşelerken o bakışların ardında isteğimin oluru olmazını tartıyordu. Bildiğim tek şey sessiz ve tepkisiz hâlinin bana cesaret vermesiydi. “Evime gitmek,” Diye ekledim hızlıca. “Kendi kıyafetlerimi almak, istediğim zaman dışarıya çıkmak istiyorum. Ha bir de telefon istiyorum. Ayrıca Bahar ile ne zaman istersem o zaman görüşebileceğimin garantisini de istiyorum.”
Kaşları önce havalandı ardından derinden çatıldı. Lakin bu onda ilk kez zorlama bir tepki gibi duruyordu. Bakışlarını hızlıca önüne indirdi. Krem tüpünü aldı. Gözlerini gözlerimden kaçırır gibi yan tarafa dönerek krem tüpünü komodinin çekmecesine bıraktı.
"Hepsini bir kere de söyleyince, bir tane mi oluyorlar?"
Bakışlarımı üzerinden çekmedim aksine sesinde ilk kez hissettiğim tınıyla daha dikkati baktım.
Gülüyor muydu o?
Gözlerime bakmaktan kendini alıkoyuyormuş gibi bedenini iyice komodine eğdi. Çekmecede bir şeyler arıyormuş gibi karıştırdı durdu.
