🎼
"Cehennemin benim..." Diye fısıldadı. "Cennetin bu altın zincir... Cennet ile cehennem arasına sıkışıp kalan bu nota sensin."
Bileklik olduğunu düşündüğüm zinciri eline alarak usulca oturduğu yerden ayaklandı. Bakışlarım merakla hareketlerini tak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
48. Bölüm "YARA İZİ"
🎼
"Bir daha," diyerek bir adım yaklaştı.
Parmakları arasında tuttuğu silahı, göğsüme doğrulttu. Gergin kolları ve dik duruşu en ufak bir tereddüt belirtisi göstermiyordu.
Bu tuhaftı. Bana silah doğrultmasına rağmen ondan korkmuyordum. Adımlarımı yere sağlamca bastım. Başımı dik tutarak Aybars'ın gözlerine baktım.
Dudağının ucunu çaprazca kıvırdı. İleriye doğru bir adım daha attı. Adımları kendinden emin ama aynı zamanda da tuhaf bir tereddüt barındırıyordu.
Belki de ondan korkmadığımı farketmesi beklediği bir şey değildi.
Aramızda bir kol mesafesi vardı. Ve o mesafeyi, silah tutan eli memnuniyetle kapatıyordu.
"Hiç kimseye arkanı dönmeyeceksin!" Sanki bir çocuk öğretir gibi dudaklarından dökülen kelimeler, tane taneydi. "Hiç kimseye güvenmeyeceksin!"
Sanırım özellikle kendisine güvenmemem gerektiğini anlatmaya çalışıyordu. Gözlerim kısa bir an silaha kaydı. Korktuğumu düşünsün istemiyordum. Bakışlarımı hızlıca gözlerine sabitledim.
"Merak etme, sana güvendiğim söylenemez. Ne yapacağını asla tahmin edemiyorum."
Sesim, en az duruşum kadar kendinden emindi. Bu cesaretimi neye borçlu olduğumu bilmiyordum. Umarım pişman olmazdım.
Dudağının ucunu çapraz bir şekilde kıvırdı. Gözlerinden tehlikeli parıltılar geçiyordu.
"Bana güvenmeyeceksin."
Silahını yavaşça indirdi. Aramızda ki kısa mesafeyi büyük bir adımla yok etti. İnceler gibi gözlerime baktı. Sanki bir şeyler tartar gibiydi. Ani bir adımla önümden çekildi. Bedenini çevik bir hareketle çevirerek arkama geçti ve göğsünü sırtıma yapıştırdı. Elini omzuma atıp, yavaşça aşağıya doğru kaydırdı. Hareketleri ağır çekimde gibiydi.
Ürpermeme neden oluyordu. Sıcak nefesi, soğuk hava ile yarış halindeydi. Saç diplerimin sızlamasına neden oluyordu. Ateşten koparılmış bir parça gibi olan ellerini, buz tutmuş parmaklarıma sardı.
Parmaklarıma iğneler batıyordu. Elim bir kova buzun içinden çıkmış ve aniden sıcakla buluşmuş gibiydi. Sızı bırakan bir histi bu.
