ONA İNANMA

56. Bölüm "SÖZ"

Özel bölümler haricinde finale 15 bölüm kaldı. 🥲

Oy vermeyi unutmayın. 🥺❤️
Instagram/wattpad: hayalleriminbaskenti

56. Bölüm "SÖZ"

🎼

Dudaklarım Aybars'ın dudakları arasında can çekişirken aralanan kapı, kalbime yeniden atması gerektiğini hatırlattı. Poyraz, kalbimin durmasına ikinci kez şahitlik ediyordu.

"Sikeyim böyle işi!" Diyen Poyraz, yanan tenimi utanç ateşiyle harlamaya devam etti. "Ben sürekli bu manzarayla karşılaşmak zorunda mıyım?"

Aybars, gırtlağından yükselen bir hırıltıyla dudaklarını dudaklarımdan ayırdı. Üzerine sertçe kapanan kapı, yerimde sıçramama neden olurken Aybars, alnını alnıma yerleştirdi.

"Evimize gitmemiz gerektiğine, ikna oldun mu?"

Kalbim, göğüs kafesimden fırlamak üzereydi. Ne Poyraz'ın ne de Aybars'ın yüzüne bakmaya cesaretim vardı. Utanç, tüm benliğiyle tenimi ele geçirmişti.

"Sus." Diye mırıldandım.

Aybars, halinden oldukça memnun bir şekilde gülümsedi. Dudaklarını yeniden ileriye doğru uzatıp, gülüşünü dudaklarıma armağan etti.

"Biliyorsun değil mi? Dikişlerimin patladığını öğrenince, hiç iyi şeyler düşünmeyecek."

Huzursuz bir inilti döküldü dudaklarımdan.
"Senden nefret ediyorum."

Sanki ona seni seviyorum demişim gibi yeniden gülümsedi. Üzerime yığdığı bedenini geriye çekerek yumruk yaptığı elini sertçe kapıya çarptı.

İkinci kez aralanan kapıyla, başımı önüme eğdim. Poyraz, bu kez sessiz kalıp, sert soluklar eşliğinde içeriye girmemizi bekledi.

Bakışlarımı asla önümden kaldırmadan, yavru köpeğin tüylerini okşayarak eve adımladım. Aybars haklıydı. Eğer böyle taşkınlıklar yapacak herkese rezil olmama sebep olacaksa evimize gitmemiz en doğrusuydu.

Eve girdiğimiz anda Aybars, omuzlarımın üzerine attığı ceketini alarak vestiyere bıraktı.
"Ben elimi yüzümü yıkayıp, geliyorum."

Başımı olumlu anlamda sallayıp, Poyraz ile birlikte mutfağa yöneldik.

"Arven!" Diye seslenerek adımın kulaklarımda çınlamasına neden olan Bahar, oturduğu sandalyeden hızlıca ayağa kalktı. "Köpek mi sahiplenmiş?"

Başımı hızlıca olumlu anlamda sallayarak bakışlarımı masanın diğer ucunda oturan Ali'ye çevirdim.

"Dikişleri patladı. Yemekten önce yarasıyla ilgilenir misin?"

Kısık sesli sözlerimin ardından Poyraz, gülümsemesini bastırmakla uğraşırken Ali, hızlıca oturduğu yerden kalktı.

"İlgilenmemek gibi bir şansım var mı sence?" İri yarı bir adamdı ama konu Aybars olunca, tuhaf hareketler sergiliyor, iri bedenini iki büklüm hale getirip çelimsiz bir hal alıyordu. "Nerede?" Başını mutfak kapısına doğru uzatıp, "Oturma odasında mı?" Diye sordu.