Ivan
'Ivan?'
Ktheva koken dhe pashe Arlion. Pra paska qene ky qe me ndaloi te vazhdoja ate qe sapo nisa. Tani e gjeti ky te vinte? Por me mire keshtu. Per pak isha gati ta puthja. Nje gabim teper i rende nga ana ime.
'Pra ti je Ivani i famshem?' - me pyeti ajo dhe ktheva te gjithe vemendjen te femra ime qe qendronte tani perballe meje, e cila ende nuk e dinte qe ishte vetem e imja.
'Dora vete doktoreshe.' - iu pergjigja dhe po veshtroja me kujdes çdo tipar te sajin. Ishte kaq e bukur, akoma me e bukur sesa ne fotografi. U kujtova per shprehjen me te cilen ajo me quajti. Nga e gjeti kete 'Ivani i famshem'?
'Pra me quajte Ivani i famshem, doktoreshe. I famshem per mire apo per keq?'
'I famshem si lideri i mafias ruse.' - mu pergjigj sikur nuk kishte aspak frike nga une. Nuk e tremb ate fjala 'mafia ruse'? Engjelli im akoma nuk me njeh se kush jam une dhe çfare mund te ti bej une asaj.
Ngrita njeren vetull. Nga e kishte zbuluar kush isha une? Kush i ka folur per mua?
'Me behet qejfi qe e kuptove me me fund profesionin tim.'
Me jep buzeqeshjen e saj karakteristike. Tani kisha mundesi ta shihja me nga afer kete buzeqeshje, ate vete, trupin e saj ... dhe nuk kisha aspak deshire te shkeputesha prej saj, tani qe e kam kaq fare prane.
'Mos leviz.' - me thote dhe zgjatet per te kapur bluzen e saj. E vesh shpejt e shpejt duke u perpjekur te fshihej nen trupin tim qe Arlio te mos e shihte. Me pelqen kjo ide e saja. Ajo nuk do qe Arlio ta shoh keshtu, kurse mua po.
'Me duhet te flas me ty me vone. Arlio me duket se ka diçka urgjente me ty.' - me foli pasi mbaroi se procesin e veshjes se bluzes.
Pohoj me koke teper i kenaqur.
'Do me lejosh te largohem?'
'Patjeter.'
Kafshon buzen e saj te poshtme dhe me tundon dreqi, pa e larguar shikimin nga une. Vendos duart ne krahet e mi dhe afrohet akoma me shume pas meje dhe me pyet provokueshem: 'Deshiron te largohem apo jo?'
Levizjet e dores se saj sa lart-poshte krahut tim me pelqenin. Por edhe perpjekjet e saj provokuese kur deri tani po rrinte shume e qete me tundonin, me joshnin, me nxisnin dhe me zgjonin sedren mashkullore...
'Mund te largohesh?'- i kerkova teper i qete dhe pse nuk kisha aspak deshire qe ajo te largohej.
'Do e beja nese ti... Emm ... Do me lejoje.' - pohon sikur ndihet ne siklet te nxjerr fjalet.
Ngrita njeren vetull. Per cfare e kishte fjalen ajo? Ndoqa shikimin e saj dhe ... Uhhh
'Ouu.' - e kuptova ku e kishte fjalen. Ajo eshte mberthyer si zogu ne kafaz nga krahet e mi dhe nuk ka mundesi shpetimi, vetem nese une e lejoj te shijoj pak ndjesine e fluturimit para se ta kap serish.
'Shifemi me vone athere.' - me foli shume afer veshit dhe u largua duke buzeqeshur. Dreqin! Nuk e kisha pandehur te ishte kaq seksi kjo femer. Veprimet, shikimi, fjalet, profesioni i saj... jane kombinuar kaq perfekte te ajo.
Sikur te mos me mjaftonte kjo qe sapo ndodhi, duhet te duroja edhe Arlion qe nuk e shqiste nga fytyra te qeshuren perverse.
'ÇFARE DREQIN KE?' - i bertita.
'Qetesohu dude, nuk po te bej gje. Ti po ia ben vet vetes.' - mori nje pamje serioze. Shpresoj qe tani te flas diçka me mend, diçka qe t'ia vlej e te na ndihmoje me çeshtjen problematike qe kemi.
'Si ka mundesi dude, qe diten e pare gati ti hidheshe siper? I papare je te betohem. Nuk e di si arrin ti zhveshesh femrat qe me te paren dhe jo femra dosido, por nje doktoreshe me emer...' - filloi prape te qeshte. Kete here akoma me keq se me pare. Ky nuk ndryshon, te betohem.
YOU ARE READING
Underworld [ 1 ]
Romance*** Nuk lejohet kopjimi dhe as perkthimi ne gjuhe te tjera pa lejen e autores. All Rights Reserved, Copyright *** Me raste rrjedhja e jetes nuk shkon vaj ashtu si ne deshirojme. Me raste ne nuk mund ta kontrollojme ate. Me raste ajo vazhdon rrug...