Chapter 40 // Back to School

76 0 0
                                    

Rosalie’s POV

Pasukan nanaman! Yehey!

Namimiss ko yung amoy ng bagong xerox tapos yung tinta ng white board marker tapos yung mga amoy ng bagong libro.

Waaaaaa... *u*

Hahaha... parang adik lang?

Pero meron akong isang problema eh.

“Sean... pwede bang wag mo na lang ako ihatid sa school?”

Andito na kasi kami ngayon sa kotse eh. Sabi niya siya daw maghahatid sa akin.

“Bakit ba ayaw mo?”

Ayoko kasi madaming magagalit sa akin. T_T

Kawawa naman ako. Lagi na lang ako inaaway dahil sayo. May anti-Rosalie fan nga daw ako diba.

“Ano... kasi baka maistorbo kita?”

Ayy (=_=) bakit patanong?

“Hindi kita ihahatid eh nakasakay kana nga sa kotse”

“I mean wag mong ipasok sa loob ng school. Please! Please!”

“Hindi pwede! HUWAG KA NGANG MAKULIT DYAN!”

Sabi ko nga tatahimik na lang ako eh.

Ayan na... ayan na.... malapit na kami sa school

Face your death na .... “SEAN !!!”

Biglang nagbrake. “ARAY !! ikaw ata hindi marunong magdrive eh. Akala ko ba dapat dahan dahan lang yung pagapak sa brake?”

Paakk

“aray! Makabatok ka naman. bakit nanaman ba?”

“Bakit kasi bigla kang sumisigaw?”

“ehhh....ano... ahh! dito na lang ako sa labas. Lalakarin ko na lang”

>3<

Lalabas na sana ako ng kotse ng higitin niya ako pabalik. “Saan ka pupunta?”

“Sa school?”

“Aish... bakit ba ang kulit mo?”

“Excuse me pareho lang tayong makulit! Dito na nga ako kaya bitaw na!”

Ayaw niyang tanggaling yung pagkakahawak sa kamay ko. Hinigpitan niya pa lalo. Wala na tuloy ako magawa.

Pinagpapawisan na ako sobra. Kinakabahan ako potek TToTT

“Bakit kaba kinakabahan? Andito naman ako ahh”

Nag roll eyes na lang ako.

“Yun na nga ehh. Kasama kita kaya ako kinakabahan”

Nakapasok na kami sa school. Tumingin ako sa labas. O_O

Bakit ang daming tao? OMG. Ayan na yung hell.

“Rosalie.. kumalma ka nga lang”

“Pero... waaaaaa >o< “

Tumingin siya sa direksyon kung saan ako nakatingin. “Kaya naman pala. Humarap ka nga sa akin”

Humarap naman ako sakanya.

Nang bigla niya akong halikan sa labi. Parang peck lang. “Okay kana?”

*u*

Kinikilig ako. Hahaha. Parang nawala agad yung tension sa katawan ko.

Complete HappinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon