Chapter 31 // Jason

90 3 0
                                    

Rosalie’s POV

“hmmmmm” *yawn*

Sarap matulog. Ang lambot ng kama. Ang bango pa. Sniff sniff .. waaaa. Amoy lavander. Lavander? Hmmm... amoy lavander kumot ko? Kelan nagpalit ng fabric conditioner sila Nana?

O_O

Napabangon na lang ako bigla. “HALA... ”

Asan ako? Kidnapping nanaman ba ‘to? Mukhang hindi naman.

Ang ganda ng kwarto. Kaso.... pang lalake.

OMG!

Nooooooo. Agad kong chineck kung kumpleto ba ang aking suot.

O_O

OH NO !!! anong damit ‘to?

Wag mong sabihing? .................... T_T my v-card.

Pero diba pag may nangyaring ganun dapat masakit yung katawan mo?

Hindi naman masakit.

Well except for my eyes. Nag bulge ata.

Nilibot ko yung tingin ko sa kwarto. Pang lalake nga ‘to. Masculine yung design ng room eh. May outline of blue, white and black. Tapos may guitar malapit sa T.V.

Awww. Guitar. Gusto kong mag-gitara. >_<

Pigilan mo sarili mo Rosalie. Hindi iyo yan. Dapat magpaalam ka muna sa may-ari.

Ayan ang layo na ng napuntahan ng isip ko. Asan ba kasi ako?

“oh? Gising ka na pala”

O_O

“Jason?! Papaanong?” kwarto ba ‘to ni Jason? Don’t tell me......

Waaaaaa T_T makasalanan akong babae. Paano ko nagawang pagtaksilan si Sean? TT_TT

“OA mo. Alam ko yang iniisip mo. Nagkakamali ka Rosalie. Una sa lahat, walang nangyari sa ating masama. Pangalawa, pinapalitan ko yang damit mo sa mga katulong at pangatlo, hindi tayo magkatabi matulog”

Nakahinga ako ng maluwag. Ayokong pagtaksilan asawa ko nuh. Kahit na ........

Ayan nanaman ako. Hindi ba niya ako hinanap? Hindi ba siya nag-alala sa akin?

Ouch. Ang obvious pala nang sagot.

Kung hinanap ako nun edi sana andito siya ngayon at sinisigawan ako.

Sean. Sean. Hay. Puro na lang pangalan niya.

Dapat kas-------

“Kain muna. Siya nanaman iniisip mo ehh”

“Sorry naman” nilapag niya sa harap ko yung tray na dala niya.

Ang sarap naman tignan *O* thank you sa pagkain ! hahaha.

“hoy Jason. Thanks nga pala sa.... yung kagabi hehehe. Hindi ko rin alam kung anu pumasok sa utak ko at nagbalak akong tumalon hahaha!”

=_= lutang siguro utak ko nun.

Baka naman gusto ko lang ma-experience lumipad. TAMA !! hahaha. Malaking kasalanan ang magpakamatay nuh.

“Ano? Tapos kanang mag balik tanaw sa ginawa mo kagabi?”

“ito naman. parang magpra-practice lang lumipad ehh”

“Lumipad pala ha” sabay pitik sa noo ko.

“Aray ha. Basta thank you talaga Jason” ngumiti ako sa kanya.

Complete HappinessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon