Do You Still Remember Me?

Chapter 1

Agatha's POV

Hi Everyone! My name is Maria Agatha Salonga Mulach. You can call me what ever you want. 14 yrs.old. 3rd year High School na ako and consistent Honor student, kaya proud na proud sa akin si Dad and by the way anak ako ng nag-iisang Aga Mulach at Lea Salonga.

Nakatira ako sa bahay ni Dad kasi iniwan na kami ni mommy when I was 5 years old. Hindi ko alam ang dahilan kung bakit nya kami iniwan ni Dad.

I remember that time noong iniwan kami ni mommy si Daddy sobrang galit na galit sya kay mommy dahil sa pang-iiwan nya. Halos ginagawa ng tubig ni Daddy yung mga alcoholic drink dito sa bahay.

Naawa ako kay Daddy kasi hindi nya deserve yung mga nangyayari. Hindi ko alam kung bakit sinaktan ni Mommy si Daddy ng ganon.

Naalala ko yung sinabi sa akin ni mommy noon bago sya umalis.

Flash back

"Mommy wag mo po kaming iwan ni daddy" pagmamakaawa ko kay mommy.

"I'm so sorry baby pero kailangan ni mommy umalis, I promise babalikan ko kayo ng daddy mo. Promise sandali lang si mommy. Alagaan mo ang daddy mo ha. I love you baby" sabi ni mommy.

"Sasama nalang po kami ni daddy please"

"No! Dito lang kayo, may aayusin lang ako sandali doon tapos babalik na ako dito. Promise babalik ako anak."

"Promise mommy babalik ka?"

"Yes baby babalik si mommy, pangako"

Umalis si mommy sa kwarto ko at bumalik na din sya sa kwarto nila ni daddy.

Matutulog na sana ako ng biglang.....

"NO! HINDI KA AALIS! WALANG AALIS!" Narinig kong sabi ni daddy.

"Aga please pagbigyan mo na ako, babalik naman ako eh" pagmamakaawa ni mommy.

"Kapag sinabi kong hindi! Hindi! Naiintindihan mo ba yon! Dito ka lang hindi ka pwedeng umalis" sigaw ni daddy kay mommy.

Puro sigawan nila yung naririnig ko. Mas kinatakot ko ay ang pagsigaw ni Daddy ng malakas na nakapag paiyak sa akin.

"TANG*NA NAMAN LEI! MAS UUNAHIN MO PA YUNG CAREER MO KESA SA AMIN NG ANAK MO! DITO KA LANG!" Nung narinig ko yon lumabas ako ng kwarto ko at nagpunta sa kwarto nila mommy at daddy.

Pagkabukas ko ng pinto kitang kita ko kung paano natumba si mommy dahil sa pagkakasampal ni daddy.

"Daddy don't hurt mommy!" I shout

"No baby ok lang si mommy hindi sinasadya ni daddy mo yon." Bulong sa akin ni mommy.

"Are you sure mommy?"

"Yes baby, go back to your room na, tatabihan kita sa pagtulog."

"Ok mommy"

Bumalik na ako sa kwarto ko at sumunod naman si mommy.

"Mom can you sing a song for me?"

"Sure baby."

Rock-a-bye, baby, in the treetop

When the wind blows the cradle will rock

When the bough breaks the cradle will fall

And down will come baby, cradle and all

Baby is drowsing, cosy and fair

Mother sits near, in her rocking chair

Forward and back the cradle she swings

And though baby sleeps, he hears what she sings

From the high rooftops down to the sea

No one's as dear as baby to me

Wee little fingers, eyes wide and bright

Now sound asleep until morning light

End of flash back.

After that song hinding hindi ko makakalimutan yung sinabi nya bago nya ako iwan.

"Sleep well my baby, aalis lang muna si mommy, babalikan kita. I promise." She kiss me in my forehead

That's the last kiss that i received from my mommy. How i wish nandito sya sa tabi ko. Pero that's impossible na balikan nya pa kami.

Nakalimutan nya na ata kami ni Daddy. Nakalimutan nya na may umaasang babalik pa sya. Nakalimutan na yata nya na may pamilya syang naiwan dito sa pinas. Nakalimutan nya na yung pangakong iniwan nya sa akin.