Od autora

387 20 5
                                    


Rodzina Heckmann, Johann Engel, rodzina Schumacher, Emma Fitzgerald, rodzina Klein, ordynator Horn i inni pracownicy szpitala, pracownicy Gestapo to postacie fikcyjne. Reszta bohaterów jest autentyczna.

Joseph Mengele nazywany też „Aniołem Śmierci", rozpoczął pracę w obozie koncentracyjnym Auschwitz- Birkenau w 1943 roku. W 1949 dzięki pomocy biskupa Aloisa Hudala, uciekł do Argentyny. Tam został namierzony przez Mosad, lecz nie zatrzymany, bowiem priorytetem było wówczas zatrzymanie Adolfa Eichmanna. W 1959 przeniósł się do Paragwaju, a w 1960 znalazł się w Brazylii. Nigdy nie stanął przed sądem, chociaż za pomoc w jego schwytaniu wyznaczono nagrodę w wysokości 10 mln marek. Szacuje się, że Mengele wykonał swoje zbrodnicze eksperymenty na około 1500 bliźniętach, z których przeżyło mniej niż 100. Od maja 1943 do listopada 1944 roku Mengele wziął udział w co najmniej 74 selekcjach na rampie. Współczesne oceny programu jego badań w większości uznają, że nie miały one żadnej większej wartości naukowej. Zmarł 7 lutego 1979 roku niedaleko Santosu w Brazylii – w czasie kąpieli w oceanie doznał prawdopodobnie udaru mózgu i utonął. Pochowany został jako Wolfgang Gerhard. Przeprowadzone badania DNA w 1992 potwierdziły tożsamość Mengelego.

Joseph Mengele w obozie Auschwitz ( w środku) Z  prawej Rudolf Hoess –komendant KL Auschwitz- Birkenau

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Joseph Mengele w obozie Auschwitz ( w środku) Z prawej Rudolf Hoess –komendant KL Auschwitz- Birkenau. Z lewej Richard Baer, komendant Auschwitz w latach 1944-1945


Martin Adolf Bormann był pierwszym dzieckiem Martina Bormanna i jego żony Gerdy Buch. Nosił przydomek Krönzi (pol. następca tronu). Był gorliwym młodym nazistą, uczęszczającym w latach 1940–1945 do akademii prowadzonej przez partię w Tyrolu. Potem nawrócił się na katolicyzm i został księdzem. Martin Bormann był szefem kancelarii NSDAP. Był zawsze u boku Hitlera, jako jego zastępca i osobisty sekretarz cieszył się absolutnym zaufaniem Führera, który powtarzał: „Aby wygrać wojnę, potrzebuję Bormanna!" Podczas ostatnich tygodni wojny przebywał w bunkrze pod Kancelarią Rzeszy, aż do samobójczej śmierci Hitlera. Spisał jego testament.

Martin Bormann (z lewej) obok Adolfa Hitlera w 1941 roku

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Martin Bormann (z lewej) obok Adolfa Hitlera w 1941 roku.

W uścisku HitleraOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz