where do broken hearts go? ✔️

T w e n t y s i x

Hayatım boyunca canımı yakan çok görüntü gördüm, çok ses işittim kalbimi paramparça eden. Ama en acıtanı, en büyük etki bırakanı buydu sanırım.

Onun yanına nasıl bir hızla koştuğumu fark edememiştim bile. Çok geçti. Araba onu görüp hızını ne kadar yavaşlatsa da, arabanın onun zayıf bedenine çarpışının sesi kulaklarımda yankılanıyordu. Her şey saniyeler içinde olmuştu ve bütün bedenimin acıyla kıvrandığını hissedebiliyordum.

İnsanlar etrafına toplanmaya başladığında, dikildiğim yerden hızla yanına gittim. Yerde yatan bedeni nefesimin yavaşlamasını sağlıyordu. Sanki bir şey yapabilecekmiş gibi yanına oturdum hemen. Gözlerimden akan yaşlar, bir bir yüzüne düşüyordu. Gözleri hafif aralıktı, başını çarpmıştı.

"Jungkook? Beni duyuyor musun? Lütfen, lütfen dayan. Yalvarırım"

Kalabalıktan birinin ambulansı çağırdığını duymuş olduğum için sadece dualar okuyordum. Kısıkça açılmış gözlerinin odağı ben olunca ağlamam şiddetlendi.

"Ji-Jimin?"

Kısık ama hala mükemmel olan sesi içimdeki şeylerin parçalandığını hissetmeme neden oluyordu. Burnumu çekip, gözlerimi silerken ellerini sımsıkı tuttum.

"Buradayım, lütfen Jungkook. Seni kaybetmeye dayanamam. Yalvarırım iyi ol, ambulans gelecek."

Yüzünün acıyla kasıldığını gördüğüm o an çığlık atmak istedim. Nasıl yetişemezdim? Nasıl tutup çekemezdim onu?

"Te-teşekkür e-ederim"

Sesinin giderek güçsüzleştiğini fark etmek bütün bedenimde acının yayılmasını sağlıyordu. Alnına yapılan saçlarını geri çektim ve gözlerine baktım.

"Neden?"

Hafif bir tebessüm yerleşti solgun yüzüne. Birkaç kere öksürdüğünde titrediğimi hissedebiliyordum.

" B-beni sevdiğin için."

Elimi biraz sıktı ve gözleri kapandı.

"Jungkook!"

Çağrışımla uyanmasını bekledim, beni terslemesini bile bekledim. Uyanmadı.

"Kollarımda ölemezsin Jungkook! Bana bu kötülüğü yapamazsın! Beni bırakıp gidemezsin!"

Ambulansın sesi kulaklarımda yankılanırken, gözlerini açmadı. Ve ben ilk defa, hayatımda ilk defa insanların önünde hıçkıra hıçkıra ağladım.

"Daha sana bir kere doya doya sarılamamışken, daha seni bir kere öpememişken, kokunu içime çekememişken, gülüşünü son bir kez doya doya izleyememişken gidemezsin Jungkook! Bırakıp gidemezsin beni!"

Ve o, gözlerini yine açmadı.