TEKRAR YAZILACAKTIR! OKUMAYINIZ! DİĞER HESAPTAN PAYLAŞILACAKTIR.
Hep yurtdışında, Amerika'da geçen vampir hikâyelerini okumaktan sıkıldınız mı?
Öyleyse sizi 'Lanet-Nakoleia'ya davet ediyorum.
Eskişehir'de başlayıp Nevşehir'de devam eden bu hikaye be...
Ceketinin iç cebinden çıkardığı bıçakla bileğini kesip Bungup'un ağzına dayadı. Bir süre sonra aynı işlemi Ulah yaptı. İki melezin kanı bu vampire güç verecekti. Bilekleri kısa sürede iyileşince Bungup'u kucağına alan Jaha yolu gösterdi ve otomobilin yanına ilerlediler.
🍃🍂🍃🍂🍃🍂
Tedirgin bir şekilde yatağın üzerinde oturmuş bundan sonra ne olacağını düşünüyordum. Bazel beni devasa bir malikâneye getirip bu eski odaya kilitlemişti. Kapının demir olması onu kırmamı engelliyordu. Odanın bir penceresi de yoktu. Yapabileceğim tek şey oturup beklemekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beklemekten sıkılınca kalkıp odayı turlamaya başladım. Boş giysi odasına girip çıkıyor, duvar kağıtlarını inceliyordum. Odada bir adet yatak, sandalye ve sehpadan başka bir şey yoktu. En azından elime bir kitap verilmeliydi ki can sıkıntısından cinnet geçirmemeliydim.
Tekrar yatağa oturup bir ezgi mırıldanmaya başladım. Dilimde bir melodi aklımda her şeyin başladığı o an vardı. Uğur'u takip ettiğim gece...
Eğer o gece Uğur'un peşinden gitmemiş olsaydım ne olacaktı? Büyük ihtimalle stajımı bitirip diplomamı alacaktım. Bulabilirsem kendi iş alanımda çalışıp kazandığım parayla kendi kendime yetecektim. Yanımda bu kadar arkadaşım olmayacaktı. Yanımda ailem zaten olmayacaktı. Yalnız olacaktım. Tamamen yalnız...
Belki de bu kadar kısa sürede onlara bağlanıp, güven duymam bu sebeptendi. Onlar benim yalnızlığımın üzerini örtmüşlerdi. Ayrıca çocukluğumdan beri ailemden görmeyi istediğim o ilgiyi ve sevgiyi birkaç günde onlar vermişti bana.
Evet! Evet! Onlar annem ve babam gibi değillerdi. Beni almaya geleceklerdi. Onların yaptığı gibi önce yurttan evlat edinip, altı sene sonra da annem hamile kalınca yatılı okullarda beni unutmayacaklardı. Ben bugüne kadar döktüğüm gözyaşlarının karşılığını alacak ve bir yuvaya kavuşacaktım. Mutlu olacaktım. Onları da mutlu edecektim. Ben sonunda birileri için 'var' olacaktım.
Kapının açılması ile başımı ellerimin arasından çektim. İçeri daha önce hiç görmediğim biri girdi. Beyaz saçları ve buz mavisi gözleri ile oldukça soğuk bir görünüme sahipti. Bir süre eşikte bekleyip beni inceledi.
" Merhaba Aviva!" dedi sonunda.
Ona bir karşılık vermedim. Başımı eğip onunla ilgilenmediğimi hissettirmek istedim. Bunun üzerine içeri geçip kapıyı kapattı ve yanımdaki sandalyeye oturdu.
" Sadece tanışmak istemiştim. Sonuçta her vampir bir 'Yarım'la tanışma şansını bulamıyor." dedi.
Bir yarım? Cümle içinden çekip aldığım bu cümle beni mi tanımlıyordu? Aklımdaki soruların cevabı bu muydu? Dikkatimi çekmeyi başarmıştı.
" Yarım derken ne demek istedin?" diye sordum.
Soğuk bir şekilde gülümseyip elini uzattı. " Önce tanışalım. Ben Cemni. Safkan Sakabe'nin safkan oğluyum." dedi gururlanarak.
