UnPlanned Family

UPF#23

LEZZI POV.

Dala ang mga gamit ko bumaba na ako ng hagdan. Naabutan ko siya sa sala na nakaupo sa couch at nakayuko. Muli ko siyang tinignan. Panigurado akong mamimiss ko siya ng sobra pero wala akong magagawa eto ang kagustuhan niya. Muli kong pinunasan ang mga luha ko. Ang sakit sakit lang.

Palabas na ko ng pinto ng magsalita siya.

"Lezzi. " napahinto ako. Inaasahan ko na pipigilan niya ko .. inantay ko ang sasabihin niya. Pero dapat pala hindi nalang.. "Ingatan mo ang sarili mo." Yung lang at narinig ko ang mga yabag biya paakyat sa taas.

Lalo akong napaiyak. So this is the end. Hanggang dito na lang ba talaga? I guess....

JAYSON POV

3 weeks na ang nakakaraan ng di ko makontak si Lezzi. Alam ko na wala na ang anak nila. Siyempre nalaman ko yun kay Beatrice. Nakakalungkot lang.

At isang linggo nalang ang natitirang araw para sa fashion show na inorganize ng company ko. Pero hanggang ngayon di ko pa nakakausap si Lezzi.

Hayyy. Ang hirap naman neto. Eh kung puntahan ko nalang kaya?. Tama. Baka nasa office yun.

Lumabas na ko ng office at saka pumunta sa parking lot

JEN POV

"Damn!!! Bakit eto lang?!!!" Halos pigil ko na ang hinga ko sa sigaw ni Maam Lezzi. Halos araw-araw ganyan siya. Simula nung mawala si lovely hanggang sa maghiwalay sila ni Sir Levi. Hindi ko na nakita yung dating Lezzi na masiyahin. Though nung nakaraan ganyan na siya pero mas malala ngayon. Para na siyang binalutan ng yelo para maging manhid. Tama. Manhid na ang pwedeng itawag sa kanya. Sisigaw siya hangga't gusto niya at wala kaming magagawa kundi sumunod. Kung di lang namin alam ang pinagdadaanan niya baka lahat kami nagresign na.

"answer me!!!" Napabalik ang diwa ko sa muling pagsigaw niya.

"aaahh.. ehh.. ma'am.. yan nalang po ang natitira natin supply. ." Kabadong sabi ko.

"what?!! Bakit di niyo sinabi sa akin?!!"

"ma'am last week pa po ako nagreremind pero.. di niyo po ako pinapansin. " totoo yun. Hindi narin siya tumatanggap ng opinyon ng ibang tao. Sarili lang niya ang pinagkakatiwalaan niya.

"god!!" Napahawak siya sa tiyan niya. Napansin ko din na medyo tumataba si ma'am. At kain ng kain. Super stress na siya kaya sa pagkain na niya dinadaan..

Nilapitan ko siya at nakita ko ang mga butil ng pawis sa mukha niya.

"arrgghh!!" Sigaw niya.

"mam ano pong nangyari?" Natataranta ako kasi nakikita ko na umiiyak na siya sa sakit.

"just bring me ... to the... hospital... " namimilipit niyang sabi. Binitawan ko ang hawak ko at inalalayan siyang tumayo...

Nang makalabas na kami ng office niya tumingin ang mga katrabaho ko sa amin.

"shit ano pang tinitingin niyk. Tulungan niyo kong dalhin siya sa hospital!" Agad naman silang nagsikilos.

Palabas na kami ng building nang makasalubong namin si Sir Jayson.

"what happpened?" Bakas sa mukha nito ang pag-aalala.

"sir tulungan niyo po kaming dalhin si mam sa ospital.bigla nalang kasing sumakit ang tiyan niya." Madaliaang sabi ko.

"arrrghhh!!!oh my god!! Babies..." halos lahat i nagulat ng may umagos ng dugo sa binti ni maam. "bring me to hospital now!!" Sigaw nito sa amin.

Agad na binuhat ni Sir Jayson si Ma'am Lezzi at isinakay sa hospital.

Buntis pala siya kaya paiba-iba ang mood niya. Ngayon lalo ko na siyang naiintindihan.

God please save them.. mahinang dasal ko..

***********