Μετα απο 1 εβδομάδα ...
《Είσαι θεά κορίτσι μου 》 φώναξε ο Γιώργος στην μέση του διαδρόμου και γύρισαν και μας κοίταξαν όλοι...
《Σσσσ》του είπα όταν πηγα κοντά του《Δεν βλέπεις τι θέα ειμαι με τις φόρμες,γιατί με φώναξες να ερθω εδώ,κοιμόμουν ξέρεις》
《Σταματά μωρέ γκρινιαρα, μαντεψε τι δωρο μου έκαναν οι γονείς μου τα Χριστούγεννα.》
《Ακόμα σου κάνουν δώρα οι γονείς σου;;》τον ρώτησα και γέλασα
《Εεε αφού είμαι ο μανάκριβος γιος τους》απάντησε με καμάρι.
《Είσαι...Είσαι για πες τώρα τι σου πήραν ;;》
《Ενα PlayStation 4》
《ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΜΕ ΈΦΕΡΕΣ ΕΔΏ;》ούρλιαξα.
《Να απλώς σκέφτηκα μήπως θες να παίξουμε μαζί βιντεοπαιχνίδια》
《Εχω χρονια να παιξω... ειχε ο αδελφος μου πολυ παλια Playstation... Έχουμε και διάβασμα...δεν ξέρω》μονολόγησα.
《Ελαααααα θα έχει πλακα 》με παρακάλεσε.
《Έχει χάρη που δεν μπορώ να σου αντισταθώ》
《Ναι το ξέρω ότι καμία δεν μπορεί να μου αντισταθεί》είπε και εγώ του κοπάνησα το κεφάλι μήπως και μπει το μυαλό στην σωστή θέση του.
《Αοουυ》είπε και έτριψε το σημείο που τον χτυπησα《έχεις βάρη χέρι, τέλος πάντων πάμε στο δωμάτιο μου》
Κάποια στιγμή που περπατούσαμε στο προαύλιο για να πάμε στο κτίριο των εστιών σταμάτησα απότομα.
《Περίμενε δεν μπορώ να έρθουν κορίτσια στην πτέρυγα των αγοριών απαγορεύεται》
《Μην ανησυχείς δεν θα μας δει κανείς έτσι και αλλιώς τέτοιες μέρες δεν κυκλοφορούν επιτηρητές γιατί είναι ακόμα για διακοπες》 με καθησύχασε.
《Σωστά εδώ δεν έχουν έρθει η μισή φοιτητές ακομα》απάντησα και ξεκίνησα να προχωράω με χαρά.
[...]
《Συγγνώμη για την ακαταστασία》 είπε μόλις άνοιξε την πορτα του δωματίου και μπήκαμε μέσα.
《Μια χαρά είναι καλέ μην λες βλακείες》 του είπα και ξάπλωσα στο κρεβάτι του,δίπλα στο κομοδίνο υπήρχε μια φωτογραφία με αυτόν και την Ναγκίνα.
Είναι πολυ ωραίοι μαζί...
Άλεξ...Άλεξ...Άλεξ
ΤΙ ΣΚΈΦΤΟΜΑΙ ΠΑΝΑΓΊΑ ΜΟΥ.
Πετάχτηκα πανω και ο Γιώργος με κοίταξε σαν να ειμαι τρελή
KAMU SEDANG MEMBACA
Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου
Fiksi Penggemar《Τι είναι αυτά ;;》τον ρώτησα με θυμό και έδειξα τις πιπιλιές που έχει στον λαιμό του. 《Με απάτησες;;》τον ρώτησα με ένταση στην φωνή μου Με κοίταξε με ενα απολογητικό βλέμμα... [...] 《ΜΟΥ ΈΛΕΓΕΣ ΨΈΜΑΤΑ》τσίριξε με δάκρυα στα μάτια και την κόλλησα στο...
