Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου

Επίλογος

Αλέξανδρος pov

Μετα απο τέσσερα χρόνια...

Φτάνω στην πορτα του σπιτιού μας και την ανοίγω. Παρατάω το σάκο μου στο πάτωμα και αφουγκράζομαι τον χώρο γύρω μου. Ακούω τα δάχτυλα της να πληκτρολογούν στο λάπτοπ. Κατευθύνθηκα προς το σαλόνι. Και να είδα εκεί στον καναπέ την Ελβίρα μου.
Φόραγε μια κοντή μπλούζα και σορτς και πανω στα πόδια της είχε τον υπολογιστή. Πηγα δίπλα της και αφησα με θόρυβο τον πάκο με τα χαρτονόμισματα που κέρδισα σε έναν ακόμα παράνομο αγώνα μποξ.
Διακόσια εξήντα ευρώ...

Με κοίταξε περίεργα δεν της αρέσει που αγωνίζομαι σε αγώνες αλλά σκασίλα μου, αυτο είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω. Την αγαπάω και όταν αποφασίσαμε να μείνουμε σε ίδιο διαμέρισμα στην Πάτρα, είπαμε πως θα βάζουμε τα έξοδα μισά-μισά.

《Δεν μου αρέσει ολο αυτο》είπε με παράπονο και άφησε το λάπτοπ δίπλα της σηκώθηκε και έκανε μύτες για να με φιλήσει. Της αγκάλιασα την μέση και βάθυνα το φιλί μας.

《Τι κάνεις ;;》την ρώτησα προσπερνώντας την γκρίνια της για το "επάγγελμα" μου.
《Εδώ διόρθωνα κάτι εκθέσεις των παιδιών》με την Ελβιρα καταφέραμε και πήραμε το πτυχίο μας απο το κολλέγιο φιλολογίας και αυτή μετα απο έναν χρόνο συνεχούς ψάξιμο για δουλειά, τελικά πήγε σε ένα φροντιστήριο που ετοιμάζει τα παιδιά Λυκείου για της πανελλήνιες.

《Μπράβο το κοριτσάκι μου》απάντησα γλυκά και με έβαλε να κάτσω στον καναπέ και ήρθε απο πανω μου.

《Θα μπορούσες να σταματήσεις να πηγαίνεις στους αγώνες 》μου είπε και έδιωξα τα μαλλιά της απο το πρόσωπο της.

《Σου εξήγησα πως μέχρι να τελειώσω το βιβλίο με τα ποιήματα και να βρω εκδοτικό οικο να το εκδώσω θα πρέπει κάπου να δουλεύω για να βγάζω χρήματα αυτή είναι η καλύτερη λύση》 της εξήγησα για εκατοστή φορά και άρχισε να τρίβεται στον καβαλό μου.

Αναθεματισμένη γυναίκα...

《Απαγγείλε μου ενα ποίημα σου》είπε με σέξυ φωνή και ξεκίνησε να φιλάει τον λαιμό μου.

《Αν ήσουνα τσιγάρο θα σε απολάμβανα σιγά-σιγά. Θα σε απολάμβανα όσο πιο πολυ μπορούσα. Κι ας ξέρω ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά. Να σε ακουμπώ στα χείλη μου δεν θα σταματούσα.》είπα και πηγα να συνεχίσω αλλά ένιωσα το χέρι της να μπαίνει μέσα απο την βερμούδα και μου κόπηκε η ανάσα.
《Ελβιρα όχι, πρέπει να κάνω μπάνιο και εσυ να ετοιμάσεις το τραπέζι》της είπα και την σταμάτησα. Ναι σήμερα η κοπέλα μου κανόνισε να φέρει για φαγητό τους γονείς της, την θεια μου, τον αδελφό της, την ανιψιά της και όλους μας τους φίλους για να μας ανακοινώσει κάτι...