Ελβίρα pov
Τι κάνουν αυτοί εδώ ;;;
Πήρα μερικές βαθιές ανάσες και περπάτησα ως εκεί.
《Γεια σας τι θα πάρετε ;;》είπα με δυσκολία.
Και γύρισαν να με κοιτάξουν ο Χρήστος, ο Άλεξ και άλλα δυο αγόρια που δεν τα ήξερα.
Προσπαθούσα να μην κοιτάω πολυ τον Άλεξ...
Όλα όταν ήρθε η σειρά του κοιταχτήκαμε και μου χαμογέλασε.
Δεν του χαμογέλασα...
《Εγώ θέλω μια πίτα γύρο-》άρχισε να ψελλίζει και τον διέκοψα.
《Πατάτες,μαγιονέζα,ντομάτα,μαρούλι και πολυ κρεμμύδι. Το θυμάμαι》του είπα και αυτός έτριψε τον αυχένα του ενώ οι άλλοι μας κοίταζαν περίεργα.
《Ναι το θυμάσαι》επανέλαβε.
《Και πορτοκαλάδα χωρίς ανθρακικό;;》τον ρώτησα και έγνεψε καταφατικά.
Αμέσως έφυγα, ενα δάκρυ μου ξέφυγε και το σκούπισα γρήγορα.
Επίτηδες ήρθε ;;;
Με ενα τρέμουλο στα χέρια πήρα απο το ψυγείο τα αναψυκτικά που ζήτησαν και είπα στον Λάμπρο την παραγγελία τους.
Όταν τα ξανα πηγα τα αφησα όσο πιο γρήγορα μπορώ χωρίς να τους κοιτάω. Όμως ο έρωτας μου με άρπαξε απο τον ώμο και σηκώθηκε πάνω. Αισθάνθηκε την αμηχανία μου και ήρθε πιο κοντά μου, η ανάσα του έσκαγε στα χείλη μου.
《Θέλω να μιλήσουμε》μου είπε ψιθυριστά.
《Δεν...ξέρω》είπα με το άγχος εμφανές στην φωνή μου.
《Θα μάθεις τότε》μου είπε με νεύρα και έσφιξε το κράτημα του.
Οξύθυμος...
《Σχολάω της πέντε το ξημέρωμα》αποκρίθηκα και για ενα λεπτό έμεινε σιωπηλός.
《Οκ, θα περιμένω τότε》κατέληξε.
《Δεν το εννοείς》
《Δες με να το κάνω τότε》μου είπε και φίλησε το μάγουλο μου.
Έκατσε κάτω και εγώ με φλεγόμενο μάγουλο απομακρύνθηκα για να παω να καθαρίσω τα τραπέζια που μου είχαν μείνει.
Έμεινε εκεί πέρα...
Έπαιρνα παραγγελίες απο αλλά τραπέζια με κοίταζε...
Μάζευα λερωμένα πιάτα με κοίταζε...
Μετα απο καμία ώρα έφυγαν οι δύο φίλοι τους και έμεινε αυτός και ο Χρήστος. Μου έκαναν νόημα να παω εκεί.
YOU ARE READING
Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου
Fanfiction《Τι είναι αυτά ;;》τον ρώτησα με θυμό και έδειξα τις πιπιλιές που έχει στον λαιμό του. 《Με απάτησες;;》τον ρώτησα με ένταση στην φωνή μου Με κοίταξε με ενα απολογητικό βλέμμα... [...] 《ΜΟΥ ΈΛΕΓΕΣ ΨΈΜΑΤΑ》τσίριξε με δάκρυα στα μάτια και την κόλλησα στο...
