Είσαι το φώς μέσα στο σκοτάδι μου

Κεφάλαιο 24

Μετα απο δυο μέρες...

《Ρε Ελβιρ-》

《Ξέχασε το Μάρθα ΔΕΝ ΈΡΧΟΜΑΙ 》της φώναξα για χιλιοστή φορά σήμερα.

《Ελαα μωρέ σου υπόσχομαι ότι θα περάσουμε τέλεια 》

《Αφού ξέρεις ότι δεν μου αρέσουν τα πάρτι 》της είπα και έκλεισα το βιβλίο μου αφού τόση ώρα με έχει πρήξει και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.《Γιατί δεν πηγαίνεις με τον Χριστό ;;》την ρώτησα

《Θα παω,αλλά χωρίς εσένα δεν θα είναι το ίδιο 》

《Δεν ξέρω δεν εχω και τι βάλω 》

《και όμως έχεις το φόρεμα που σου έκανα δωρο για τα Χριστούγεννα 》μου είπε και με κοίταξε με ενα κουταβίσιο βλέμμα.

Πφφφφ...

《Εντάξει όμως δεν θα καθίσουμε για πολυ μονο μέχρι της μια》της είπα

《Ναι...ναι...Ευχαριστώ》τσίριξε και χοροπηδούσε απο την χαρά της...

《Χαχααχα》γέλασα

《Η ώρα είναι εφτά στις εννιά θα ερθω να σε πάρω εγώ και ο Χριστός 》μου είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι μου

《Εεε ο Αλέξανδρος δεν θα έρθει ;;》ρώτησα άβολα

《Θα έρθει, θα έρθει 》 είπε πονηρά και βγήκε απο το δωμάτιο.

Αφού έκανα μπανιο, στεγνωσα τα μαλλιά μου και τα έκανα ελαφρές μπούκλες, φόρεσα το φόρεμα και τα μαύρα μου μποτάκια και κοκκινο έντονο κραγιόν στα χείλη.

Κατα της εννιά και δεκα ήρθαν και τα παιδιά

《Αργήσατε 》είπα και καλά αυστηρά

《Ηρέμησε 》μου είπε γελώντας η Μάρθα που ήταν πραγματικά όμορφη.

《Λοιπόν πάμε γιατί θα περιμένει και ο Άλεξ 》είπε ο Χρίστος

Και αρχίσαμε να πηγαίνουμε με τα πόδια στο σπίτι του Ζακ Άντερσον που είναι απο τα διασημότερα αγόρια του Κολλεγίου και αυτός που έκανε το πάρτι.

Θα ήταν μεγάλη νύχτα το αισθανόμουν...

Συνεχίζεται...

Παιδιά το ξέρω ότι είναι μικρο αυτο το κεφαλαιο απλώς δεν εχω πολυ χρόνο ελπίζω να σας άρεσε και άμα μπορείτε ψηφίστε το και αφήστε τα σχόλια σας.❤❤❤❤❤

(304 λέξεις)