Who Are You 17

72 5 0
                                    

Open up.

Sandali akong napatahimik but then I laughed when I realized something.

"Of course I'm pretty for you coz your girlfriend looks like me." I rolled my eyes.

Baliw malamang! Magkamukhang magkamukha kaya kami. Wala nga atang trace na masasabing iba kami kung physical appearance ang pag uusapan.

Saglit siyang natahimik at napaisip pero maya maya rin ay tumawa na. He shook his head after laughing.

"Muntik na ako ma-flatter sana doon." My nose crinkled while staring at my fingers.

He shrugged. "You should. It's true though."

"Sus. Is it because we're going to church kaya sinusulit mo na magsinungaling?" I took a glance at him before I look at the windshield.

I can see clearly his dark grey eyes lalo na't maliwanag ang lugar. His eyes seems more visible once a person noticed it.

"What? Seryoso ako."

"Kumusta pala maging college?" I segue before it turns out to be uncomfortable.

Mukhang ipipilit niya kasi. Eh alam naman naming lahat na magkamukha kami ni ayra.

"Hmm.. pretty stressful." He smiled and took a glace on me.

"Ahh.." I nod. "Civil engineering ka, right?"

"Yes. Why? How did you know?"

Tumingin ako sa may bintana. "Sus malamang nalaman ko. Sikat ka kaya." Which is true.

Napakagat labi ako. Kasi sa totoo lang dahil nga naging crush ko siya, inalam ko mismo.

Pero past is past. Nakakahiya naman kung aaminin ko 'yun diba?

"Yung dalawa kasing kaibigan ko gusto rin ang course na 'yan. Ano ba merom sa civil engineer?" Pagbabago ko ng usapan.

Pero at the same time, I'm just really curious. Like, sa dami dami ng kurso iisa talaga sila ng hilig?

He shrugged. "Hindi ko rin alam, gusto ko lang kumuha ng ibang kurso."

My eyebrow arched. "What do you mean?" Am I being nosy?

"Because I know in the end, my father would force me to take over the company since only child ako. Might as well, mag explore nalang ako ng ibang course." He said.

Wow, he's cool.

"But I think it would be better if you take management related? Para may idea ka agad sa future mo."

He chuckled. Parang hindi niya naman napansin ang panghihimasok ko.

"You're right but I'm a stubborn child. Dad was used to it so he let me do so." He shrugged.

Iba talaga takbo utak ng mga lalake. Hindi ko alam pero parang mas gusto nilang nahihirapan sila.

Sila 'tong mas mahirap intindihin sa totoo lang. Hindi ang babae.

Sandali kaming natahimik. Traffic masyado sa casimiro like the usual kaya medyo malayo pa sa simbahan.

"Sorry for being so nosy." I suddenly said.

Nakaramdam ako bigla ng hiya. Hindi naman kasi kami close para magtanong ako ng marami.

He shook his head. "It's okay. Actually, I'm happy." He said smiling while staring at the road.

My forehead wrinkled. "Huh?"

After I said that, he then look at me while smiling "You're asking questions about me and that means you're interested on me."

Who Are YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon