Άγγελος και Δαίμονας 2.Το φώς μέσα από το σκοτάδι.

Κεφάλαιο 3

Καρολίνα pov
Η Λυδία είχε κάθησει σαν στήλη άλατος και κοιτούσε σαν να ήταν σε άλλο κόσμο. Ήθελα να ήξερα τι σκέφτεται αυτό το μυαλουδακι τής.
Λυδία: Συγνώμη δεν ήθελα να ακούστω, αλλά ενθουσιάστηκα τόσο πολύ για σάς. Είμαι χαρούμενη για σένα καρδιά μου.
Καρολίνα: Ευχαριστώ πολύ. Λυδία τι σκεφτόμουν πριν λίγο και είχες μείνει να κοιτάς το κενό?
Λυδία: Απλά θα ήθελα να ήμουν πολύ στην θέση σου.
Καρολίνα: Γιατί δεν το κάνεις τότε.
Λυδία: Γιατί ο Μάριος είναι πολύ ζοηρος σαν παιδί και άσε που μαλονουμε σχεδόν συχνά με τον Αντώνη για το πώς θα αναθρεψουμε τον Μάριο.
Καρολίνα: Μην ανησυχείς είναι μικρό πράγμα αυτά. Όλα τα ζευγάρια τα έχουνε.
Λυδία: Το ελπίζω.
Καρολίνα: Πριν πάμε να κάτσουμε στο τραπέζι, θέλω αν μπορείς να μου κάνεις μία χάρη.
Λυδία: Και το ρωτάς? Ότι θες.
Καρολίνα: Θέλω να πάρεις για 2 μέρες την Αγγελικούλα μου στο σπίτι σου?
Λυδία: Μα φυσικά. Δεν έχω πρόβλημα την αγαπώ τόσο πολύ την κορούλα σου.
Καρολίνα: Και εκείνη σε αγαπάει πολύ.

Λυδία pov
Εφόσον τελειώσαμε την συζήτηση, πήγαμε κάθησα με στο τραπέζι και συνεχίσαμε την συζήτηση. Ο Αντώνης σε μια στιγμή με κοιτούσε κάπως περίεργα, σαν να περίμενε να του πω τι στο καλό συζητούσαμε με την Καρολίνα εκεί πέρα. Τον κοίταξα και του είπα θα σου πω στο σπίτι. Τότε γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Μάριο με κάτι αγόρια να βολτάρι χωρίς την Αγγελική. Σηκώθηκα απότομα από το τραπέζι και τον πλησίασα αιφνηνδιάζοντατον. Μάριε θα σου κάνω μια ερώτηση και θέλω μια καλή απάντηση.Που είναι η Αγγελική?
Μάριος: Την αφίσα να κάνει ρόδα και έφυγα.
Λυδία: Τι έκανε λέει?
Μάριος: Μα μαμά στο είπα δεν μου αρέσει η Αγγελική, είναι και βαρετή.

Λυδία pov
Είχα βάλει τα χέρια ανάμεσα από τα μαλλιά μου από την αγανάκτιση και τα νεύρα. Αυτός δεν είναι λόγος να την κακομεταχειρίζεσαι. Θα πάς άμεσος να την ψάξεις μόνο σού και μην τολμήσεις να γυρίσει χωρίς αυτήν. Γιατί η τιμωρία σου θα είναι πολύ μεγάλη από αυτή που έχω σκεφτεί είδη.
Μάριος: Μαμά δεν μου αρέσει ο χαρακτήρας σου καθόλου.
Λυδία: Λυπάμαι για αυτό. Όταν θα μεγαλώσεις θα καταλάβεις ότι σε αγαπώ πολύ και το κάνω για το καλό σου. Τον χαϊδεύψα στο κεφάλι ανακατεύοντας τα μαλλιά του, αλλά εκείνος θυμωμένος έκανε το χέρι μου πέρα και σηκωθηκε και έφυγε. Εγώ πήγα στο τραπέζι πολύ έξαλλη και απογοήτευμενη από το γιό μου.
Αντώνης: Γιατί είσαι νευριασμένη? Πάλι μαλώνες με τον γιό μας? Πρέπει να ηρεμήσεις λίγο είσαι πολύ αυστηρή.
Λυδία: Αντώνη σε παρακαλώ μην ανακατεύεσε αν δεν μπορείς να είσαι αυστηρός με τον γιό σου και τίς ζαβολιες του.
Αντώνης: Δεν κατάλαβα τι θές να πείς? Της λέω με ειρωνία. Πατέρας του είμαι όπως και εσύ η μητέρα του και θα ανακατεύομαι.
Στράτος: Καλά λέει ο Αντώνης Λυδία. Τι λόγια είναι αυτά που ξεστωμίζεις ?
Λυδία: ΕΕ όχι να λέει ότι είμαι αυστηρή χωρίς κανένα λόγο. Δεν είμαι τρελή?