Άγγελος και Δαίμονας 2.Το φώς μέσα από το σκοτάδι.

Κεφάλαιο 28

Αγγελική pov
Μόλις μπαίναμε στο σπίτι θυμίθηκα την Alece. Αμέσως ταράχτηκα γιατί από εκείνο το βράδυ δεν ξέρω που είναι. Έτρεξα στο δωμάτιο μου άλλαξα ώστε να πάω να την ψάξω αφού ο Σάκης έφτιαχνε τα ρούχα του στο δεύτερο δωμάτιο. Όταν κατέβηκα ο Σάκης με σταμάτησε.
Σάκης: Για που το έβαλες στα ξαφνικά σε αυτά τα χάλια?
Αγγελική: Η προστατευόμενη μου θέλει βοήθεια.
Σάκης: Εσύ που το ξέρεις? Της είπα με ύφος.
Αγγελική: Το ξέρω.
Σάκης: Τι κρύβεις?
Αγγελική: Σάκη μην ανακατεύεσε σε παρακαλώ.
Σάκης: Αν δεν θέλεις να τα πώ στους γονείς μάς και στο θείο, λέω να μιλήσεις.
Αγγελική: Για καλό ήρθες?
Σάκης: Ναι για το δικό σου από ότι φαίνεται.
Αγγελική: Καλά ένταξη θα σου πω.

Αγγελική pov
Ενώ του τα έλεγα εκείνος αγριεψε τόσο πολύ με την κατάσταση που με χτύπησε με την παλάμη στο κούτελο και με την σύγκρουση αυτή το χεριού του στο κεφάλι μου πόνεσα πολύ. Σε παρακαλώ πολύ μην πείς στο μπαμπά και στην μαμά τίποτα ούτε στο θείο.
Σάκης: Καλά δεν είχα σκοπό. Τώρα που πάς?
Αγγελική: Στο είπα η Alece θα είναι σε άσχημη κατάσταση.
Σάκης: Αφού είπες ότι την χτύπησαν τόσο πολύ θα πρέπει να είναι σε κάποιο από τα νοσοκομεία.
Αγγελική: Εκεί είχα σκοπό να πάω.
Σάκης: Θα έρθω και εγώ.
Αγγελική: Όπως θές όμως πάμε.
Σάκης: Okay!

Ρίο pov
Ενώ έκανα βόλτες με την μηχανή μου πέρασα έξω από το πάρκο οι όπου εκεί είδα να βγαίνει η Αγγελική περπαντοντας σιγά,σιγά με ασταθή βήματα. Για να είναι εδώ πάει να πει ότι το σπίτι είναι στην ίδια γειτονιά με εμένα. Εγώ ήμουν στο φανάρι και περίμενα να ανάψει πράσινο. Θα μπορούσα να περάσω με κόκκινο, αλλά δεν με συμφέρει να έχω μπλεξίματα αυτή την στιγμή. Η Αγγελική προσπάθουσε να περάσει απέναντι όμως η διορία του στοπ πέρασε και εγώ έφυγα. Όμως μπήκα σε πηρασμο λνα κοιτάξω από τους πλαϊνούς καθρέφτες και είδα ότι ένα αυτοκίνητο παραλόγου να την πατήσει. Αμέσως σταμάτησα απότομα την μηχανή στο πλάι. Αυτό το κορίτσι είναι καταστροφή. Θέλει να πεθάνει? Και εμένα τι με νοιάζει? Ποιο κοροϊδεύω. Με νοιάζει γιατί έχει τα ίδια μάτια με αυτά που βλέπω στα όνειρα μου. Νευρίασα που το παραδέχτηκα,που έβριζα ενώ ανακάτεψα τα μαλλιά μου. Πρέπει να δώ που θα πάει ίσος αυτή μπορεί να ήταν σαν εμένα. Ακατανομαστη και να παραβίασε τους τρεις κανόνες με αποτέλεσμα να εξοριστή εδώ στο κόσμο τών γήινων. Τι χαζός που είμαι! Γιατί δεν το σκέφτηκα από πρίν. Γύρισα απότομα την μηχανή και έφυγα για να δώ που θα πάει. Την είδα μετά από 15 λεπτά περπάτημα να σταματάει μπροστά από ένα σπίτι με αυλή ενώ ένας νεαρός να την αγκαλιάζει και να της μιλάει. Όμως δεν είναι ο ίδιος ο νεαρός από την προηγούμενη φορά. Μα πόσους έχει κοντά τής αυτή. Πάει και με μικρά τώρα? Νευρίασα και έφυγα.