Άγγελος και Δαίμονας 2.Το φώς μέσα από το σκοτάδι.

Κεφάλαιο 34

Steven pov
Εφόσον τελείωσα το ντούς φόρεσα το εσώρουχο μου, το τζίν με πολλά σκισήματα και έβαλα μια βισινί κοντομάνικη μπλούζα και έφτιαξα το μαλλί να πέφτει η φράντζα μου από την μια πλευρά και από την άλλη μαζεμένο όλο το μαλλί μου με κερί. Έπειτα πήγα στην κουζίνα να φτιάξω πρωινό για τέσσερα άτομα. Έβαλα γάλα,κρουασάν, ψωμί του τοστ και μαρμελάδα φράουλα και μερέντα φυσικά. Τότε κατέβηκε η Amalia η οποία πήγε να αρπάξει ένα κρουασάν όμως την διέκοψα. Πήγενε πρώτα να φωνάξεις τον Tony και την Alece η οποία κοιμάται στο.....
Amelia: Στο δωμάτιο σού?
Steven: Τί? Όχι στο δικό σου. Όμως γιατί πιστεύεις ότι κοιμήθηκε με εμένα?
Amelia: Νόμιζα ότι είναι η κοπέλα σου. Τι δεν είναι?
Steven: Όχι δεν είναι. Σε μια τέτοια κατάσταση που βρησκόμαστε και βρήσκωμαι δεν θα ήθελα κάτι τέτοιο. Επισης είναι μόνο τρία χρόνια μεγαλύτερη σου και είναι ανήλικη.
Amelia: Μα Steven εκείνη σε κάνει χαρούμενο και ευτυχισμένο και μετά από πολύ καιρό σε είδα να γελάς και να λάμπεις. Και ο έρωτας δεν έχει σχέση με την ηλικία.
Steven: Πρώτον γελούσα γιατί σας έβλεπα ευτυχισμένους και αστείους. Επίσης αυτό που είπες για τον έρωτα ισχύει σε άτομα ενήλικα και όχι ανήλικα σαν εσένα και την Alece.
Amelia: Όμως αν γίνει κάτι θα σου πώ στα έλεγα εγώ.
Steven: Μικρό πολύ θάρρος πήρες. Άντε πήγενε να τούς ξυπνήσεις.
Amelia: Μάλιστα μεγάλε άνδρα. Επισεις να ξέρεις δεν είμαι ξύπνητιρι.

Steven pov
Έφυγε με νεύρα σαν μωρό όπως πάντα και σε 10 λεπτά είχαν κατέβει όλοι. O Tony με αγκάλιασε και του έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο. Είπαμε μια τυπική καλημέρα με την Alece και κάτσαμε να φάμε.Δεν μπορούσα να την κοιτάξω κάν γιατί έβλεπα τον εφιάλτη μπροστά μου.

Alece pov
Ο ήλιος μπήκε μέσα στο δωμάτιο της Amelia στο οποίο κοιμόμουν και ξύπνησα τόσο ωραία και με διάθεση για τον μόνο λόγο ότι ο Steven ήταν τόσο καλός μαζί μου χθες. Επίσης μου αρέσει τόσο πολύ που μου κόβεται η ανάσα. Όμως για εκείνον είμαι μικρή,ένα παιδί, ένα ορφανό μια που την βοήθησε γιατί είχε τύψεις για ότι έκανε η μαφία που έμπλεξε. Η πόρτα άνοιξε και εγώ κουκουλόθηκα ολόκληρη, όμως με πήραν χαμπάρι. Νόμιζα πως ήταν ο Steven και δεν ήθελα να με δεί σε χάλια κατάσταση με τα μαλλιά και το πρόσωπο μου άπλυτο.
Amalia: Alece κόψε τα παιχνίδια και σήκω σε είδα ότι είσαι ξύπνια.
Alece: Απλά χουζουρεύω.
Amelia: Ότι πείς. Εγώ νομίζω ότι κρύφτικες γιατί νομίζεις ότι είμαι ο αδερφός μου.
Alece: Εμ εδώ που τα λέμε δεν θέλω το μικρό να έρθει να με ξυπνήσει με τα νάζια του.
Amelia: Για τον Steven μιλούσα και το ξέρεις.
Alece: Εγώ όμως δεν μιλούσα για αυτόν.
Amelia: Ότι πείς. Κατέβα για να φάμε πρωινό. Πρέπει να πάω και σχολείο όπως και εσύ.
Alece: Okay.