Άγγελος και Δαίμονας 2.Το φώς μέσα από το σκοτάδι.

Κεφάλαιο 11

Λυδία pov
Μόλις άκουσα αυτές τίς λέξεις να βγαίνουν από το στόμα του ίδιου του γιού μου η καρδιά μου μάτωσε τόσο πολύ. Άμεσος όλα θόλωσαν και μετά ένα μαύρο πέπλο με έλουσε.

Μάριος pov
Δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν εδώ. Όλοι μου ήταν άγνωστοι σε έμενα. Τούς λυπάμαι λίγο γιατί έκλαιγαν και δεν  ήξερα για πιο λόγο. Ενώ τούς κοιτούσα τα μάτια μου τα ένιωθα βαριά και σιγά, σιγά έκλεισαν. Πρίν με πλημυρίσει το πέπλο του ονείρου ένιωσα κάτι ζεστά χέρια να με τυλίγουν με αγάπη. Μετά τίποτα.

Αγγελική pov
Μόλις είδα να κλείνουν τα τέλεια μάτια του πήγα κοντά του να τον πιάσω και βρέθηκε στα χέρια μου λιποθημος. Ένας από τους δύο φιλικές των άρπαξε από τα χέρια μου και έφυγαν μαζί με τούς Ανώτερους για την ανταλλαγή που θα γινότανε στα σύνορα. Ενώ όλοι ήταν απασχολημένοι με την θεία Λυδία, βρήκα την ευκαιρία να τούς ακολουθήσω μυστικά. Μπόρεσα να φτάσω μέχρι τα σύνορα, αλλά ήμουν αρκετά μακριά για να μην με εντοπίσουν. Άμεσος δε ένα λεπτό μαύρισε ο ουρανός γύρο μας. Τότε εμφανήστικαν τρείς τεράστιοι Ακαρανόμαστοι με δύο γιγάντιους ακόλουθους.Δεν υπόθεικε τίποτα ούτε από την μία πλευρά,ούτε και ;πο την άλλη πλευρά. Απλά πήραν τον Μάριο και εξαφανίστεικαν όπως εφαρμόστηκαν. Τα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν και με πλημυρίσαν διάφορα συναισθήματα απώλειας, απελπισίας, θυμού, λύπης και ένα κενό στην καρδιά μου. Περπάτησα έτσι προς το σπίτι της θείας Λυδίας και του θείου Αντώνη. Όταν έφτασα ακούγονταν φωνές, γενικά γινόταν χαμός. Εγώ κάθησα έξω δεν ήθελα να μπω μέσα. Αρκετά για σήμερα. Άκουγα όμως τα πάντα. Η θεία Λυδία θεωρούσε τον θείο υπεύθυνο και υπόθεικε ότι εκείνος κάλεσε τους Ανώτερους. Ενώ ο πατέρας μου δήλωσε ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτό το θαύμα γιατί ήταν μαζί του στο γήινο κόσμο. Ο θείος θύμωσε τόσο που έφυγε από το σπίτι. Οι γονείς μου με πήραν και φύγαμε για να αφήσουν την θεία να ηρεμήσει. Αλλά την καταλαβαίνω απόλυτα. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι ο πατέρας μου έμεινε από αυτό που αντίκρισε. Όλα ήταν στολισμένα και στο κέντρο του σαλονιού υπάρχει ένα τραπέζι στολισμένο να τους περιμένει. Με όλα αυτά ξέχασα ότι η μαμά μου περίμενε ένα παιδί. Μαμά εγώ θα πάω πάνω στο δωμάτιο.
Καρολίνα: Αγάπη μου δεν χρειάζεται να πάς. Αν θές μείνε εδώ μαζί μας. Πέρασες τόσο πολλά σήμερα.
Αγγελική: Όχι μαμά δεν έχω διάθεση.

Καρολίνα pov
Στεκόμουν αμήχανη να κοιτάω το τραπέζι και σκεφτόμουν όλο το θέμα που διεξάγει πριν λίγα λεπτά.
Στράτος: Ποπό έξω γίνεται ο χαμός και το σπίτι μας είναι για να κάνουμε γιορτή.
Καρολίνα: Ναι αυτό? Θα γίνει μια άλλη φορά.