Άγγελος και Δαίμονας 2.Το φώς μέσα από το σκοτάδι.

Κεφάλαιο 38

Ρίο pov
Άπλωσα το χέρι και της φώναξα για να το πιάσει. Εκείνη έποιασε το χέρι χωρίς να με κοιτάει με ένα πήδιμα και το ματωμένο χέρι της έποιασε το δικό μου. Άρχισα να την τραβάω με τα δύο μου χέρια και όταν την είχα τραβήξει ολόκληρη η οποία βρισκόταν στην αγκαλιά μου. Το ανσασερ έπεσε στο τελευταίο όροφο. Την κράταγα τόσο σφιχτά στην αγκαλιά μου και εκείνη έτρεμε σαν το ψάρι, η οποία με κρατούσε τόσο σφιχτά που τα νύχια της είχανε μπει στην σάρκα πίσω απο την πλάτη μου. Σε μία στιγμή σταμάτησε να τρέμει και σήκωσε το πρόσωπο της που ήταν στο στήθος μου κοιτάζοντας με. Έμεινα είδα τα μάτια τής να έχουν αλλάξει χρώμα και από γαλανά να είναι ροζ από το φόβο. Τελικά είναι.... Είναι μια  πουπουλενια. Είχα πάθει σοκ. Ήμουν κοκαλομένος από αυτό που είδα. Η Mira είχε δίκαιο και έσωσα εγώ μια από αυτούς? Τότε ενώ την είχα στην αγκαλιά μου ο αδερφός τής την πήρα απότομα από πάνω μου και την σήκωσε βάζοντας την στην αγκαλιά του. Δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι ήταν και ο γκόμενος τής εκεί. Είχε μείνει κόκαλο. Άκουσα πρίν σηκωθώ και φύγω ότι ήταν τα γενέθλια της σήμερα.  Και τράβηξε όλα αυτά σήμερα από μένα? Αλλά εμένα τι με ενδιαφέρει? Γιατί έχω τέτοια συναισθήματα? Τι μου συμβαίνει? Σηκώθηκα και έφυγα κατεύθιαν από εκεί. Πήρα την μηχανή μου και στο δρόμο σκεφτόμουν τι έχω κάνει. Η πλάτη μου πονούσε και το κεφάλι μου ήταν μπερδεμένο όσο και η καρδιά μου. Τα συναισθήματα μου χάλια ήμουν σαν χαμένος. Πονούσα τόσο πολύ για πρώτη φορά. Όταν έφτασα σπίτι ξαπλώσα στο καναπέ. Άρχισα να χτυπάω τα χέρια μου στο τραπέζι δίπλα μου. Γιατί? Γιατί να είναι μια από αυτούς? Ποιός ο λόγος να το κρύβει? Ναι μπορεί να είναι γιατί το απαγορεύουν οι κανόνες τούς όμως πως μπόρει να το ελέγχει ακόμα και όταν την απειλούσα να την σκοτόσω? Με ξεγέλασε και θα το πληρώσει? Θα βρώ το μπελά μου αν μάθουν οι ανώτεροι τι στα κομμάτια έκανα. Όλα χάθηκαν. Δεν θα μπορέσω να ανακτήσω την μνήμη μου? Ή τι στα  κομμάτια είμαι? Η πλάτη μου πονάει τόσο πολύ μου κόβετε η ανάσα. Για ποιο γαμημενο λόγο? Γιατί να το κάνει αυτό?

Will pov
Έτρεχα για να πάω στους μηχανικούς που ήταν υπεύθυνοι για το ανσασερ. Όταν έφτασα τους εξιγησα τι έγινε και εκείνοι έτρεχαν για να λύσουν το πρόβλημα ενώ ο υπεύθυνος μου είπε να πάρω τηλέφωνο την πυροσβεστική για να την διασωσουνε. Αμέσως άρπαξα το τηλέφωνο μου από την τσέπη και ενώ έτρεχα κάλεσα την βοήθεια που αρμόζει για να προστατεύσω και να βοηθήσω την αγάπη μου. Όταν έφτασαμε εκεί όλοι είχαν φύγει από το κτίριο εκτός των φυλακών οι οποίοι ήταν εκεί και προσπαθούσαν να βοηθήσουν. Εγώ προσπαθούσα να καταλάβω ποίος στα κομμάτια ήταν εκείνος που προσπαθούσε να βγάλει την Αγγελική μου από εκεί μέσα. Με τόση αγωνία, ανησυχία και λύσσα από το ασανσέρ που ήταν πλέον ανοιχτό ενώ ο Σάκης ο αδερφός της βρησκοταν στο πάτομα και έβλεπε χαμένος την κατάσταση όπως και εγώ. Όταν την τράβηξε επιτέλους είδα ξανά την Αγγελική μου. Όμως ήταν τόσο τρομαγμένη και χαμένη γεμάτο αίματα μου η καρδιά μου έτρεμε στο θέαμα αυτό. Όμως ακόμα και περισσότερο με πήραξε που εκείνος την έσωσε ένας ξένος και όχι εγώ. Ένα τίποτα σε αυτην και όχι εγώ που είμαι το αγόρι της.Από την άλλη είναι καλά και όχι... Ούτε να τόσο σκέφτομαι δεν θέλω.