Seneye Yoksun

Tanıtım

Onu burada bulacağımı bilerek sınıfa girdim. Gözlerim en arka sıraya gitti ancak orada değildi. İşte diğer köşede. Sondan üçüncü sırada.

Fazla yorgun ve üzgün görünüyordu. Heyecanlı ve hoplaya zıplaya girdiğim sınıfın içinde sakin ve onu kurtarmaya gelmiş gibi yürümeye başladım. Yüzümde rahatsız etmeyecek kadar küçük, sevimli ve güven veren bir gülümseme vardı.

"Hey."

Küçük masaya oturdum. Tepki vermiyordu. Ellerimi boynuna koydum. Baş parmaklarımla hafifçe okşadım.

Bunlar kâr etmeyince yanındaki sandalyeye düçercesine oturdum. Kafamı omzuna dayadım.

"Sen iyi..."

"Şşş. Sadece sessiz ol. Sükûtun bir toprak gibi bütün olumsuzlukları yok etsin Amy. Sessizliğin bile iyi gelsin. Yanımda olduğunu bilmek bana yetsin. Sadece sen kollarımın altındayken, buram buram kokunu hissederken rahatlamama izin ver. Birkaç dakika meleklerin şarkısı gibi olan sesinden mağrum kalayım. Sadece sıcaklığın bana ilham versin."

Ve kafamı kaldırdığı kolunun altına gömerek göğsüne yaslandım. O sessizliği seçerken ben onun yumuşak kalbinin vuruşlarını dinlemeyi istedim...