The Gangster's Princess: Book 2 [COMPLETED]

Chapter(18): Vacation: Part 2

A/N: hello readers! Tamad nyo naman! Vote and comment naman kayo oh. Tinatamad tuloy ako mag-ud eh.

Bilis vote and comment na para sipagin ako hihi!

++++++++++

Yanna Rose's POV(Rosé)...

Nagising nalang ako ng tila humilab ang sikmura ko. Napabalikwas ako ng bangon saka pumunta sa banyo at doon dumuwal.

Nasusuka ako pero walang lumalabas na kahit ano mula sa bibig ko.

"Mahal are you alright?"rinig kong tanong ni Tristan.

Just when I'm about to speak nang maduwal na naman ako. Narinig ko ang ingay na nadudulot non galing sa bibig ko.

"I'm gonna call somebody."sabi nya saka umalis.

Ilang saglit lang ay tumigil na ko sa pagduwal at saktong pagdating ni Tristan at ni Shane.

"How do you feel?"walang emosyong tanong ni Shane.

"I'm fine. Normal lang naman daw na magduwal sabi ng doktor pag nagbubuntis."sabi ko sabay ngiti sakanya.

"Normal naman pala eh bat nyo pa ko tinawag?"inis na sabi ni Shane.

"Shane wait!"sigaw ko kaya huminto si Shane pero hindi sya humarap sakin.

"What?"tanong nya sabay harap.

Lumapit ako sakanya saka lumuhod sa harap nya. Nakita ko ang gulat na ekespresyon sa mata nya pero ang mukha nya ay nananatiling blanko.

"Shane I've been waiting for three years just to talk to you like this. Alam mo naman kasi Shane na ayoko nang may kaaway at masama ang loob sakin. Hindi ko rin alam kung may nagawa ba kong mali pero hihingi na ko ng sorry. Sorry Shane kasi wala ako sa tabi mo nung down na down ka. Sorry kung hindi ako gumawa nang paraan nung una palang. Sorry kung hindi ako naging mabuting Ate. Sorry Shane, sorry."sabi ko at hindi ko na napigilan ang pagtulo nang mga luha ko.

Napalingon ako sa gilid ko nang lumuhod din si Tristan at masakit para sakin na makita syang lumuluha pero gusto ko nang makipag-ayos kay Shane.

Lahat naman kami...

"Bilang Kuya mo, alam kong ang laki ng pagkukulang ko sa loob ng nakalipas na taon. Masyado akong na-stuck sa idea na malakas ka at kaya mo yan kasi si Shane ka eh. Kilala kita, kilala ka namin. Biruin mo naman kasi, sampung taon na ang nakalipas pero iniisip ko na kaya mo na kasi malakas ka. Kung tutuusin nga ay mas malakas ka kaysa sakin."sabi nya saka tumawa habang pinupunasan ang kanyang luha.

Napayuko nalang ako at hindi inaasahang nakakita ako ng pagtulo ng tubig mula sa taas. Umangat ang tingin ko kay Shane at nakita kong lumuluha na din sya.

"Tumayo na kayo dyan. Makakasama sa pamangkin ko yang ginagawa mo."sabi nya habang pinipilit akong tumayo.

"Hindi pwede. Kailangan patawarin mo muna ko."umiiyak na sambit ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga nya saka lumuhod para maging magka-level kami.

"Alam mo..."panimula nya. "Naghintay din ako."