The COLD PERSON (Season 1)

Chapter 4

Sa pagdating ko sa aking kwarto ay humiga agad ako sa malambot kung kama at agad nagkumot at doon ko binuhos lahat ng luha ko.

Hindi ako masyadong makahinga kaya bumangon muna ako.

"Inhale-Exhale!"
Sabay buga ng hangin

Sigurado na talaga ang plano ko  na magtransfer.

Kaya nag-impake na ako.

Pagkatapos kong mag-impake ay naligo muna ako at natulog na.

Maaga akong nagising dahil sa aking alarm clock kaya bumangon agad ako at naligo.

Pagkatapos ay bumaba muna ako at kumain.Pagkatapos ay niligpit ko Ang aking pinagkainan at hinugasan.

At umakyat ulit ako sa aking kwarto at kinuha ang lahat ng gamit ko.

Pagbaba ko ulit ay nakita kuna sila mama,papa,ate na kumakain samantalang si manang naman ay naghuhugas ng pinggan.

Tinignan ko na lamang sila at pinuntahan ko muna si manang at namaalam

"Manang alis napo ako"

"Bakit ka aalis sa bahay na ito iha?"
Medyo lumungkot ang kanyang boses

"Mahabang storya po manang"

"Hindi ka man lang ba mamaalam sa iyong mga magulang at pati sa ate mo?"

"Hindi napo manang"

"Sige iha mag-ingat ka"
Nakangiti nyang sabi

"Kayo din po manang"

At tuluyan na nga akong lumabas sa bahay

"Paalam"
Yan nalang na salita ang lumabas sa aking bibig.

Ikinalabit ko ang malaking bag sa dalawa kong balikat at nagsuot ng helmet at agad nag drive sa aking motor.

Habang nagmamaneho ako ay biglang nangangalay ang aking braso kaya hininto ko muna ang aking motor sa gilid ng kalsada

Meron akong nakita na mahabang upuan banda sa may puno ng akasya kaya naglalakad ako patungo don.

Habang papaupo na sana ako ay may biglang huminto na kotse medyo di kalayuan sa may motoran ko.

At bigla iyong bumukas lumabas ang may ari na lalaki na may katangkaran,at maputi din ito.

Hindi ko na lamang sya pinansin at nagpatuloy ako sa pag-upo

Nagulat ako ng maglakad ito patungo sa akin kaya imbes na tignan ko ito ay pumikit na lamang ako at suminghap ng sariwang hangin.

Unti-unti kong minulat ang aking mata.At ilang dangkal nalang ang kulang para maglapat ang aming labi ng dahil sa aking gulat ay nasuntok ko sya.
Kaya bigla syang natumba

"Aray,ano ba!"
Inis niyang sabay pagpag ng kanyang damit at tumayo

"Bakit moko sinuntok?"
Tanong niya kaya tinignan ko lamang sya At binalik kuna ang aking tingin sa puno ng akasya

"Bakit moko sinuntok?"

Halata sa kanyang boses ang pagka inis

"Hoy pipi kaba?"
Kaya medyo nainis ako sa sinabi niya.Napakaingay

"Pwede ba tumahimik ka?"
Walang emosyong sabi ko sa kanya kaya tinignan niya ako at unti-unting tumatawa hanggang sa humawak na sya sa kanyang tyan sa kakatawa

"Alam mo nakakatuwa yong reaksyon mo kanina"
Sabi niya habang nagpipigil na naman ng kanyang tawa kaya sinamaan ko na lamang sya ng tingin

"Bakit may dala kang malaking bag?"
Kaya tinignan ko muna sya at kitang-kita ko sa kanyang mata ang pagtataka

"Ano bang paki mo?"
Pilit na pinapakalma ko ang aking sarili kasi naiinis na ako sa kanya

"Can u please just answer my fu*king question?"
Inis niyang sabi

"And can u please mind your own business,not mine?"
Sarkastiko kong sabi sa kanya kaya medyo napahiya sya

"Haystttt kasi lumayas ako sa amin kaya may dala akong malaking bag na ang laman ay ang mga gamit ko"
Pagpapaliwanag ko sa kanya

"Bakit ka naman lumayas?"
Naiilang niyang tanong

"Mahabang kwento"

Haystttt salamat at hindi na sya nagtanong pa

Haluhhh... tanghali na at wala pa pala akong bahay na matirahan

"Ahh-ehh pwedeng magtanong?"

"Oo naman,ano yon?"
Nakangisi niyang sabi

"May alam kabang bahay na pwede kong tirhan?"

"Ahhh ,oo bahay namin"
kaya napaubo ako sa sinabi niya
At ang gago Ay tumawa lang

"I'm fucking serious so please answer me in a serious way"

"Eto naman di majoke,oo may alam talaga ako"

"At may alam kadin ba na pwede kong mapagtransferan ng paaralan?"

"Oo,sa paaralan namin"

"Malapit lang ba yang paaralan na yan sa bahay na sinasabi mo?"

"Medyo"
Maikling sagot nya

"Tara na?"
Kaya nagtataka ako sa sinabi niya

"Saan?"

"Sa bahay na titirahan mo"
haystttt akala ko kung Saan

"Sige"
kaya umuna syang tumayo at sumunod naman ako at kinuha ang aking dambuhalang bag

"Ilagay mo nalang yang bag mo sa kotse ko para di kana mahirapan pa"
Sabi niya sabay talikod sa akin

Hindi man lang gentleman ang lalaking to hindi man lang ako tinulungan sa pagdadala ng bag ko

Kaya nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad at nang makarating na ako sa kanyang kotse ay nilagay ko agad Ang aking bag sa may backseat.

"Alam mo ang cold mo"
kaya hinawakan ko naman ang aking braso

"Mainit naman ako huh"
Sabi ko sa kanya kaya bigla nalang sya natawa

"Hindi yan ang ibig kong sabihin"

Alam ko naman talaga yung ibig niyang sabihin eh

"Just kidding,Sadyang ganito lang talaga ako"
Nakangiti kong sabi sa kanya pano ba kasi yung reaksyon ng mukha niya nakakatawa.

"Sundan mulang tong kotse ko"

"At bakit ko naman susundan yang kotse mo?"

"Kasi doon ito papunta sa bahay na titirahan mo"

"Bakit doon ito papunta sa titirahan ko?"

"Bahala kanga dyan"

"Bakit bahala ako?"

"Nakakainis kana,alam moba yon?"
Pinigilan kong tumawa

"Hindi"
Maikli kong sabi

"Pwede kobang malaman yung pangalan mo?"
Bigla niyang tanong.

Oo nga pala hindi pa pala kami nakapagpakilala sa isa't isa

"Meanieyah weille"

"At ako nga pala si harold jay Monteverde"
Pagpapakilala naman niya

"Hindi ko tinanong"

"Ano!"

Hindi ko na lamang sya pinansin at nagpatuloy nalang sa paglalakad papunta sa aking may motor

"Alam mo,ang cold at ang weird mo talaga!"
Sigaw niya sa akin pero ko ito nilingon.

To be continued...