The COLD PERSON (Season 1)

Chapter 47

Mondraine POV,

Maaga akong nagising dahil susunduin ko pa si meanieyah kasi katulad nga ng kanyang sinabi ay biyernes ko sya susunduin at dahil biyernes ngayon ay susunduin ko na sya

Agad akong naligo. Nagsuot agad ako ng Pantalon at white T-shirt tas pinarisan ng white shoes

Tumingin naman ako sa salamin at akala ko kung sinong gwapo ako lang pala. Siguraduhin kong maiinlove na si meanieyah sa akin

Hahahaha

Bumaba agad ako at agad kumain. Gabi pa kasi uuwi sila mama

Agad akong nagdrive at itigil ko mismo sa Tapat ng gate ni meanieyah. Pagkalipas ng isang minuto ay hindi padin niya binubuksan

Ganyan ba sya sa kanyang manliligaw?

Ganito din kaya sya kay harold?

Oh baka naman sa akin lang?

"Dapat fair sya"
Inis kong sabi

"Mukha kang baliw dyan"
Kaya nagulat ako kaya agad ko syang nilingon at nakita ko na naman ang mukha niyang walang bahid na kahit anong reaksyon

Ganito din kaya sya nung pinagbuksan niya si harold?

Mukhang hindi

Anong hindi?

Hindi sya ganyan kay harold kasi mukhang gusto niya si harold

Anong gusto!?

Tskkkkkkkkk

Hindi maaari na magkagusto sya kay harold dapat sakin lang

Arghhhhhh

Ano ba tong isip ko nag-aaway

Tskkk

"Hoyyyyy!"

Nabalik ako sa reyalidad ng sumigaw na naman si meanieyah

"May sakit kaba?"

"At kung meron,gagamutin moba?"
Baling tanong ko sa kanya

"Hindi"
Maikli niya sagot

"Bakit hindi?"

"Kasi hindi naman ako ang nurse mo"

Kahit na,bakit di ba niya ako magagamot Kahit hindi sya nurse? O baka naman ayaw lang niya talaga akong gamutin kasi baka ayaw niyang pagselosin si harold

"Bakit hindi mo ba ako magagamot kahit hindi ka nurse?"

"Hindi"

"Bakit naman?"

"wala akong time para dyan" At tuluyan na nga akong nanlumo. Tanginang isip to

"Sige,tara na?"
Yaya ko sa kanya

"Sige"

At agad naman syang pumasok sa kotse. Nandon sya sa back seat. Agad kong binuhay ang makina at at iyong pinaharorot

Pagdating namin sa school ay pinark ko muna ang aking kotse. At lumabas na kami

Doon ko natanaw ang kanyang mumunting pasa sa katawan at meron din sa kanyang mukha

"Anong nangyari sa iyong mukha't katawan?"
Sarkastiko kung tanong habang nakatingin padin sa kanyang mga pasa

"Bakit ano bang nangyari?"
Baling na tanong sa akin
Tskkkkk!!

"Bakit may mumunting pasa yan?"
Sabi ko sabay turo sa kanyang braso

"Ah heto?"
Turo nya sa mga pasa. Tumango na lamang ako bilang Ganti sa sagot niya

"Meron akong mga nakaaway eh"

Mukhang sila angel na naman ang may gawa niyan sa kanya

"Si angel at ang kanyang kasama ba ang may gawa niyan sayo?"

"Hindi"

"Ehh sino?"
Nagtataka kung tanong

"Diko alam"

"Bakit dimo alam?"

"Alam ko ang mukha nila pero hindi ang pangalan nila"

"Ahhh okay"

At tumalikod na sya sa akin at nagsimulang maglakad papasok ng gate kaya hinabol ko naman sya. Bigla akong tumabi sa kanya

"Meanieyah"
Mahinang sambit ko sa kanyang pangalan

"Bakit?"
Tanong niya ng hindi man lang lumingon sa akin

"Gwapo  ba ako sà suot kung to? kung irate mo ang aking kagwapohan sa 1 to 100 percent...pang-ilan ako?"
Nakangiti kong tanong kaya don lang sya lumingon sa akin

Alam o naman na 100 percent talaga ehhh

Hahahaha

"25 percent"

25 lang?

"Ano!?"
Di makapaniwalang saad ko

"25 percent"
Pag-uulit niya

"Bakit 25...nag expect pa naman ako 100 percent ang sasabihin mo" medyo malungkot kong sabi. Tangina talaga medyo naging madrama na ako

"Don't assume too much if you don't want to be disappointed in the end"

Haystttttt

Hindi nalang ako sumagot bagkus ay nagpatuloy nalang kami sa aming paglalakad

Nang nasa hallway na kami ay mga narinig agad ako na bulong-bulungan

"Close na sila?kailan pa?"

"Mukha ngang close na sila"

"Hindi na natin mabully si meanieyah"

"Hindi sila bagay"

"Nakita ko yan kanina na sa kotse ni mondraine sumakay si meanieyah...baka sila na"

"Hindi pwede!"

Yan nalang na mga salita ang aking narinig na mula sa bibig ng aking kapwa estudyante

Tinignan ko naman si meanieyah at mukhang wala lamang itong paki sa kanyang mga narinig. Naghiwalay na kami ng daan kasi papunta na ako sa court

Lumingon ako muli sa kanya pero nagpatuloy lamang ito sa paglalakad. Kaya pagdating ko sa court

Ay sinalubong agad ako ng aking mga kasamahan ng nakakaasar na tingin lalong-lalo na si joshua

Si harold naman ay nakatingin lamang ito sa malayo

"Oyyy! Ayieeeee mukhang dumadamoves kana huh"
Pang-aasar sa akin ni Joshua. Sinamaan ko lang sya ng tingin

"At may pahatid-hatid pa... Hahahaha"
Tumatawang sabi naman ni Kenneth

Tumawa nalang din ang aking mga ka teammates maliban kay harold

To be continued...