"Cennetteki ayak basılmamış ak toprağı kirleten her kötülüğe..."
***
Korkuyorum .
Dinmek bilmeyen çığlıklarımı duyan yok mu?
Korkuyorum.
Duyuyor musun baba?
Korkuyorum.
Orada kimse var mı?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9.BÖLÜM: İNANCIN KIRIK YÜZÜ
Ben kendimi kuytu, köşe bir sokaktaki herkesin korktuğu, yanına yaklaşamadığı o ev gibi hissediyorum.
Keşfedilmemiş içinde bir canlının bile yaşamadığı ıssız bir ada gibi hissediyorum.
Ben kendimi kimsesiz hissediyorum.
AFRA YAKUT
PLAYİST
Carla Morrison-Disfruto
Carla Morrison-Me Encante
Acı, her şeyin sonunda çektiğimiz şey buydu derin tüm hücrelerimizi yakan bir acı. Ben kendimi toplamak istiyorum ama neden hep önüme taş atıyorlar, yinede olsun diyorum o taşın üzerimden de bin bir zorlukla atlıyorum, tam koşacakken yeni bir kaya.
Yoruldum...
İçimdeki sesler derin bir sükûta dalmıştı onlar bile bana sırtını dönmüştü. Gölgelerin arasına saklı Afra bana adını fısıldamıştı.
"Hare... Benim adım, senin en güçlü tarafınım."
İçimde beni yalnız bırakmayan diğer seste Hare adını söyledikten sonra konuştu o kadar sessizdi ki kendim uydurduğumu sandım.
"Riva..." dedi "ben senin o hep boşluğa düşen o cehennem kuyusundan çıkamayan yanınım."
Artık gözyaşlarımda tükenmiş gibi akmıyordu. Onlar bile beni yarı yolda bırakmıştı.
Ben terk edilmeye mahkumum.
Ben her gün ölmekten de bıkmış usanmıştım.
Elimde yazdığım sayfalara şu satırları ekledim.
25.10.2019
Saatlerin önemi yok.
Anne. Keşke otursak, konuşsak seninle, ben sana neler çektiğimi anlatsam sen beni dinlesen, ben dizlerinde hıçkırıklara boğulsam sen saçlarımla oynasan gözyaşların sarı saçlarımın arasına düşse, sen bana neden böyle davrandığını anlatsan ben, yazsam saman rengi kâğıda yazdığım her harfte elimdeki kalem kırılsa mürekkebi kâğıda aksa ve her yerini kaplasa, tıpkı tüm acıların üzerime yapışıp tüm hücrelerimi sarıp çıkmaması gibi, ben ne yapacağımı bilmesem sen bana çare arasan, yarama merhem bulamasan ama o yollarda sırf benim için dolaşsan bile bana yeterli gelse. Biliyorum bunların hepsi keşkelerle dolu, yine biliyorum senin keşkelerden nefret ettiğini ama yinede olsa hissediyorum bunların hepsi gökyüzünde ulaşamadığım bir düş ama ben yine buraya keşkelerimi bırakıyorum. Kızma olur mu?
