Kirpi gibisin çocuk
Her tarafın diken
Kim elini uzatsa
Delik deşik
Üstelik sende kan içindesin
Atilla İlhan- Delik Deşik
🎵 Camila Cabello-Havana feat Young Thug, 🎵
🎵 Camilla Cabello- She Loves Control 🎵
🎵Sub Urban- Cradles🎵
Yıldızlar gecenin koynuna saklandı, o gece karanlıktı, ben korkuyordum ama yanımda beni koruyan bir savaşçı vardı.
Kendimi bir okyanusun dibinde hissediyorum su o kadar ferah ve güzel ki beni istediği yere götürmesine izin veriyorum. Masmavi tonlarla bezeli okyanusun içine hapsolmuşum sanki tuhaf olan şey nefes alıyorum ama bu beni rahatsız etmiyor. Su güzel kokar mı, bu su benim tüm ciğerlerimi açıyor. Suyun içinde süzülürken kalbimde bir tohum yeşeriyor. Bedenim bu hisle kıvranırken aldığım nefesler tükeniyor. Suyun maviliği kendini puslu bir gri rengine teslim ediyor o güzel koku yok olup giderken duman kokusu alıyorum ellerimle suyun üzerine can havliyle yüzerken bir kızıllık görüyorum suyun üstünde. Kulaçlarımın hızı beni yukarı doğru götürürken su zifiri siyah bir renge bırakıyor kendini ama yukarıdaki kırmızılık benim yolumu aydınlatıyor suyun ısısı değişiyor bunu hissediyorum. Kendimi son kalan gücümün kırıntılarıyla suyun üzerine attığımda çığlığım göğü yarıyor. Suyun üstü alevler içinde kalmış. Alevler üzerime sıçrarken kaçacak yer arıyorum ama etrafta ne bir kara parçası var ne de başka bir şey, bir ateş parçası saçıma düşüyor saçımın ucu tutuşup giderken içimdeki acıyla bağırıyorum. Saçım olmaz babam uzun saçı çok seviyor o da giderse ben ne yaparım. Saçımın ateşini söndüremiyorum. Suyun beni havalandırdığını hissediyorum etrafımdaki dalgalarla havalanırken karşıma yerleşen ve etrafımı kaplayan aynalardan kendime bakıyorum sarı saçlarım yanmış ve omzumun üstünde duruyor, boyu, sarılığı kaybolmuş siyah bir renge boyanmış. İçimden kopan çığlık aynaları patlatırken, korkuyla tekleyen kalbime elimi bastırıyorum.
"Saçımız olmaz, onu da kaybedemeyiz."
"Babamızın sevgisi tükendi."
Olanlara inanamayıp kendimi bunun bir rüya olduğuna inandırmaya çalışıyorum ama rüya olamayacak kadar gerçek. Saçlarım gitmiş. Bir çığlık daha kulaklarımda çınlarken kendimi beni havalandıran simsiyah suyun içine bırakıyorum etraf zifiri karanlığa bürünüyor. Ben yine kayboluyorum. Elini kurtulmam için uzatanım olmuyor.
Suyun içindeki sessiz çığlığım kulaklarımda yankılanıyor.
Olduğum yerde sıçrayıp uyandığımda boğazımdan boğuk hırıltılar yükseliyor göğsüm şiddetle inip kalkıyordu. Gerçekliği kavramak için elimle tutacak bir şeyler ararken avuçlarımın boş olmadığını hissettim. Elimi onun büyük eli kaplamıştı. Şaşkınlıkla etrafıma bakmak istedim ama bana doladığı diğer eliyle onun göğüs kafesinden başka bir şey göremiyordum. Beni ahtapot gibi sarmıştı. Sabah güneşi camdan içeriyi aydınlatırken ondan ayrılmaya çalışıyordum ama koca cüssesinin altında kalmıştım bende çok küçük değildim ama işte o daha kalıplıydı. "Şşş..." dedi uyku mahmuru bir sesle "Geçti." Beni yatıştırmaya çalışıyor bir yandan da elini sırtımda sakinleşmem için dolaştırıyordu. Ellerimi ondan kurtarıp yaşlı gözlerimle saçlarıma dokunmaya çalıştım saçlarım olmazdı onları da kaybedemezdim. Yataktan fırlayıp baş dönmemi umursamadan boy aynasına koştum. Ağlamaktan şişip kızarmış gözlerimi umursamadan saçlarıma dokundum. Bileklerime kadar uzanan sarı saçlarım yerli yerindeydi. İçimdeki korkuyla gözyaşlarım yeniden akarken neden bir anımın da düzgün geçmediğini düşündüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÂŞEKA:VİRAN
Ficção Adolescente"Cennetteki ayak basılmamış ak toprağı kirleten her kötülüğe..." *** Korkuyorum . Dinmek bilmeyen çığlıklarımı duyan yok mu? Korkuyorum. Duyuyor musun baba? Korkuyorum. Orada kimse var mı?
