🎵Seren Sındık- Gözyaşlarım Anlatır🎵
🎵Hakan Tunçbilek, Hande Mehan- Mesafeler🎵
🎵Nasıl Derler Bilirsin- Sevilmemişim🎵
🎵Kim Bu Reyhan- Issız Duvarlar 🎵
Küçük bir kız görüyorum düşümde,
Elleri kan kokuyor,
Bakışlarında günah tohumları var,
Korkuyla ona yaklaşıyorum,
Yüzünü kaldırıyor,
Karşımda kendi çocukluğumu görüyorum.
Bana tek bir şey söylüyor:
"Sen katilsin."
AFRA AMBER
Nereden başlayacağımı bilmiyorum.
Ben yolumu kaybettim.
İçine atıldığım labirentten çıkamıyorum.
Burada kapana kısılmış bir vaziyette bekliyorum.
Benim yollarım yok.
Benim artık yürüyecek dermanım yok.
Bana "Viran." dediler.
Haklılar benim her tarafım yıkık dökük.
Ben kendi enkazımda boğuluyorum.
Buradan beni kimse çıkaramıyor.
El uzatanlar var ama o elleri tutamam. Onları da buraya hapsedemem.
Ben kendimi bildim bileli bu yoldayım.
Karanlıktan korkmayı bırakalı çok oldu.
Ne zamandır üzerinde uzandığımı bilmediğim yatakta gözlerimi araladım.
Etrafımdaki insanları görmek istemiyordum. Ben tek başıma kalmak istiyordum.
Kimsesizliğimde boğulmak istiyordum. Onlara alışmak sonra beni bırakıp gidişlerini izlemek istemiyordum.
Sahra'nın, tedirgin bakışlarını gördüm.
Erva'nın, bükülmüş dudaklarını.
Berzah'ın, korkmuş gözleri,
Asaf'ın, ne yapacağını bilmeyen hareketleri,
Lerza, sağa sola yürüyordu.
Lahza yoktu. O ben böyle olunca bir yerlere saklanırdı.
Bakışlarımı tavana çevirdim. Uyandığımı görmüyorlardı. Başımın ağrısı hala kendini hissettiriyordu.
Kurumuş dudaklarımı aralayıp konuştum.
"Beni yalnız bırakın." dedim "Yalnız kalmak istiyorum." hepsinin bakışlarının bana döndüğünü hissettim ama ben dönüp onlara bakmadım.
"Afra, iyi misin?" dedi Sahra. Cevap vermedim. Cevabını bilmediğim sorular soruyorlardı.
"Beni yalnız bırakın." dedim tekrar dişlerimin arasından.
"Afra, sorun ne kardeşim?" dedi Lerza bana yaklaşırken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÂŞEKA:VİRAN
Ficção Adolescente"Cennetteki ayak basılmamış ak toprağı kirleten her kötülüğe..." *** Korkuyorum . Dinmek bilmeyen çığlıklarımı duyan yok mu? Korkuyorum. Duyuyor musun baba? Korkuyorum. Orada kimse var mı?
