Gerçek ve yalan birbirine girdi.
Masumlar ve yalancılar saflarına çekiliyor.
Peki, ben hangi taraftayım?
Düşmeye başlayan maskeler yüzlerine yeniden dikiliyor yalancıların.
Masumlar korkuyla titriyor.
Büyük bir savaş başlamak üzere.
Ya sen hangi taraftasın?
AFRA YAKUT
🎵 Azealia Banks- Luxury 🎵
🎵 Cheap Talk- Qveen herby 🎵
🎵 Kelsey Lu- I'm not ın love 🎵
Gözüme vuran güneş ışığıyla çimlerin üzerinde gerindim. Vücuduma batan çimlerle yüzümü buruşturup kalktım. Etraftaki yağmur kurumuş sanki hiç dün gece yaşanmamış gibi bir hal almıştı ama zihinlerimiz ve ateş böcekleri bizim en büyük şahitlerimizdi.
Dün ikimizde birbirimize rest çekmiştik ama o kazanmıştı ve ben kaybetmiştim.
İnsanlar beni hiçbir zaman sevmemişlerdi çünkü ben kimseye uymuyordum bazen güzellik bile yetmiyordu kusurları kapatmaya. Ama en büyük kusur insanların çürümüş, küflenmiş kalplerindeydi. İnsanlar zihinlerindeki kalıplardan ibaretti.
Beni kimse hapsedildiğim kuleden kurtarmaya gelmemişti.
Gelselerdi de ölüm onlar için her caddenin sonunu bir çıkmaz sokak, her yolu yeni bir labirent yapardı kimse bulamasın diye.
Ben ıssızdım.
Ben kimsesizdim.
"Biz yalnızız."
"Biz sevgisiziz."
"Biz en çokta neyiz biliyor musun? Lanetliyiz. Biz o Havva'nın uzandığı yasak elmayız Tanrı bize cennetten bahçeler sunmuşken biz bir elma için Tanrı'ya ihanet ettik. Bu yüzden hiçbir zaman mutlu olamayacağız Afra biz bir şeytana uyduk ve günahkâr olduk."
"Biz altından ırmaklar akan cenneti yok sayıp Tanrı'nın bize uzattığı kanatları kırıp cehennemin o kurak topraklarına doğru yola çıktık. Sonumuz belki altın harflerle anlatılmayacak kitaplarda ama sonuçta biz tüm güzellikleri yok sayıp ki bu güzellik insanların ötesinde ve nurlarla kaplı, biz karanlığı seçiyoruz Afra. Ateşlerde kalacağımızı bilsekte, yine tek başımıza yanıp kendi başımıza da küllenmeyi biliriz."
Her zaman böyle olmadı mı zaten. Biz kendi karanlığımızda boğulduk ama uzatılan bir aydınlık gördük mü de gözü kapalı peşinden koşmadık çünkü bizi o aydınlık çok kandırdı ve ben Afra ne Yakut ne Amber sadece Afra bir daha o riyakâr aydınlığa çıkmayacağımı bilsem de kendi bildiğim karanlığımı seçiyorum.
Ben tüm aydınlıklarımı yok sayıyorum ve karanlığımı seçiyorum çünkü artık o karanlık beni korkutmuyor.
Yatağımın altındaki canavarlar geri çekildi.
Gölgeler ben yürürken bana yol veriyor.
Piyanomda yaşam ve ölüm notalarının yarışını hissediyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÂŞEKA:VİRAN
Ficção Adolescente"Cennetteki ayak basılmamış ak toprağı kirleten her kötülüğe..." *** Korkuyorum . Dinmek bilmeyen çığlıklarımı duyan yok mu? Korkuyorum. Duyuyor musun baba? Korkuyorum. Orada kimse var mı?
