IMPERIAL PALACE:
YOO JAE POV:
Kung maibabalik ko lang ang bawat sandali na may pagkakataon pa tayo!
Hinding hindi ko sasayangin 'yon
Bagkus may magagawa pa ako!
Pero!
Paglapag ng aming Palanquin sa Palasyo ay bumaba na kaagad ako habang hawak-hawak sa aking bisig ang parang natutulog lang na Celestial.
Maingat kong binuhat ito
Naiwang naka posisyon ang aking hukbo habang ako'y nilalasap ang bawat sigundo ng mga sandaling ito
Nakikita kong naka tayo at tahimik lang ang ibang Celestial habang patungo akong Celestial Quarter nito.
Naka posisyon din sila habang ako'y naglalakad sa gitna
Na para bang may palaro na dapat maghiyawan
Pero hindi!
Bagkus ay pighati!
.
.
.
.
.Malayang umaagos ang masagana kong mga luha!
Nakatingin lang ako sa iisang direksyon!
Habang nasa aking bisig ngayon si Bia
Marahil tama ang aking Ama
Ayaw niyang matulad ito sa sinapit ng aking Ina
Humahangos ako sa sobrang sakit ng aking nararamdaman
Parang unti unti akong pinapatay nito
Hanggang sa wala na akong maramdaman!
Napahinto ako sa aking paglalakad!
Napaluhod habang nasa aking bisig pa rin si Bia
"Hindi mo kailangang gawin iyon",
Niyakap ko siya ng pagka higpit higpit.
Baka ito na ang huling mayayakap ko ito!
Hinalikan ko ang kanyang sintido sabay humahagulhol
Kung pagbibigyan man tayo ng pangalawang pagkakataon
Nais kong malaman mo
Na ikaw ang pinakamagandang regalong dumating sa buhay ko
Maging sino ka man!
Ano man ang iyong pinagmulan!
Walang mapaglagyan ang aking nararamdaman!
"Patawarin mo ako!!!!",
Bulong kong saad habang napapahilamos sa aking nuo!
T_T
Hagulhol kong saad dito habang yakap yakap pa rin siya
Tumayo na ako kahit na malabo na ang aking natatanaw dala ng luhang malayang dumadaloy sa aking mga pisngi!
"BIAAAAAA!!!!!",
Sigaw ko!!!
T_T
T_T
T_T
.
.
BINABASA MO ANG
Love is True (COMPLETED)
Fiksi Sejarah"saglit", sabi ko sa kanya pero wala siyang narinig, daig niya pa ang nagtetengang kawali, hinawakan ko ang kanyang kaliwang kamay dahilan para humarap siya sakin, kasabay non ang pagdampi ng aking labi sa mga labi niya, naramdaman kong para siyang...