21

639 22 7
                                    

Langzaam lopen we naar de hal. We hebben net gegeten en zijn van plan om ons in te gaan schrijven voor de activiteiten. Er staan al veel bij het bord om zich in te schrijven voor de activiteiten van deze week. Wanneer het wat rustiger wordt gaan wij ook naar het bord toe. Er zijn inderdaad erg veel opties om uit te kiezen. Zoals wandelingen door het bos, zwemmen, voetballen, klimmen en nog veel meer. Wij kiezen als eerste levend stratego. Dat is in ieder geval al één groepsactiviteit. Ook kiezen we balspelen, kanoën, zwemmen en een avondwandeling. Snel vullen we het in op een formulier en stoppen we het formulier in de bus. Dat is in ieder geval gedaan.

"Is er vandaag een kampvuur?" Het zou leuk zijn als er een is.

"Volgens mij wel. Ik dacht dat ze dat sowieso iedere maandag deden."

Ik knik. "Leuk," zeg enthousiast. Ik pak haar hand en trek haar mee naar buiten. Mark staat het kampvuur al aan te steken. Wanneer hij ons ziet vraagt hij of we alvast wat marshmallows willen pakken, dus lopen we weer naar binnen toe. In de keuken krijgen we de marshmallows mee en lopen we weer terug naar buiten. Iedereen zit al rond het vuur, dus delen we de marshmallows uit. Wanneer iedereen heeft gaan wij ook zitten. Mark bedankt ons even en pakt zijn gitaar en begint liedjes te zingen.

Ik lig in bed en kijk Vaia's kant op. Hoe zou zij het hebben met dat ze weg moet? Ik voel me slecht dat ik alleen maar zo op mezelf geconcentreerd heb.

"Slaap jij al?" Misschien is zij ook nog wakker.

"Nee, het wil niet echt lukken." Klinkt haar moeie stem zachtjes.

"Gaat het een beetje met je?" vraag ik voorzichtig.

"Waarom zou het niet gaan?" Het klinkt luchtig, maar toch niet helemaal.

"Je moet een week weg." Ik probeer haar ogen te vinden in het donker. "Ik kan me niet voorstellen dat je dat niet ook moeilijk vindt," voeg ik er zachtjes achteraan.

Vaia doet haar nachtlampje aan. Ze kijkt me recht in de ogen. "Het valt toch wel mee. Ik ben maar weg voor een weekje." Weer probeert ze het luchtig te houden, maar haar ogen vertellen het anders. Ik ben een hele week weg. Ik laat je een hele week achter. "Ik ga het vast ook wel leuk hebben met mijn ouders. En ik weet zeker dat jij het hier ook leuk vindt. Dan gaat de tijd zo voorbij en zien we elkaar weer."

"Dat weet ik ook wel. Ik weet dat het goed gaat komen, maar ik kan me niet voorstellen dat je na gisteren er geen problemen meer mee hebt."

Vaia zucht en wrijft in haar ogen.

Ik weet dat ze niet vaak haar emoties toont, of in ieder geval probeert ze het meestal te verbergen, voor zo lang dat lukt.

"Aryah, je moet niet denken dat ik er geen probleem mee heb. Ik vind het net zo vervelend als jij, maar het heeft voor mij geen zin om er telkens naar te kijken met alleen maar negativiteit. Daar wordt het alleen maar erger van en ik wil genieten van deze dagen."

"Ik weet ook wel dat het geen zin heeft om er negatief naar te kijken, maar je kan ook niet doen alsof het je niets doet. Het is niet goed om je emoties niet te tonen."

"Ik weet het, maar dat voelt niet goed. Het is beter niets te voelen, dan alleen maar pijn."

Ik kijk trek een wenkbrauw op.

"Niets dan liefde natuurlijk," voegt ze er snel aan toe.

Ik lach. Het is tenminste iets.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje. Ik ben heel erg benieuwd wat je ervan vind. Laat het vooral weten in de comments. Ik heb er ook een liedje bij gedaan. Het hoort misschien niet echt bij het verhaal, maar wel over LGBT en ik vond het een mooi liedje om het erbij te zetten. Ik hoop dat jullie ervan genieten. Het volgende hoofdstuk komt online op 25 mei.

~Bianca

Kamp LGBT (gxg) || WattysWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu