Kamp LGBT (gxg) || Wattys

45

Maar wij gooien minder snel. Op iedereen die maar een beetje boven de tafels uitsteekt worden waterballonnen gegooid. We krijgen bijna geen kans om zelf te gooien. Hoewel hun voorraad langzaamaan ook op moet raken.

Er wordt steeds minder gegooid. De jongen naast mij steekt zijn hoofd boven de tafel uit om te kijken of het weer veilig is om zelf te gooien. Meteen wordt hij recht in zijn gezicht geraakt.

Na een tijdje begonnen wij met de begeleiders te bekogelen met waterballonnen. Er werden geen ballonnen meer onze kant op gegooid, dus kwamen we achter de tafels vandaan. Natuurlijk werden we toen wel weer onder gegooid, maar wij hadden alle waterballonnen bij ons en lieten ons niet tegen houden door het tegenvuur.

Niet veel later stonden we al bij de tafels van de begeleiders, die ons nu een beetje in paniek aankeken. We wachtten geen moment met het gooien op de begeleiders. Ze probeerden weg te rennen, maar we hadden ze al omsingeld. We waren immers met meer. Ik denk niet dat ze daar over na hadden gedacht.

Al snel waren de begeleiders doorweekt en zaten we allemaal zonder munitie. De begeleiders vonden dat wij gewonnen hadden. Daar hadden wij natuurlijk geen probleem mee. Winnen is altijd leuk.

Na het avondeten verzamelen we in de zaal met het podium. Op de stoelen zijn kussens en dekentjes neergelegd zodat iedereen comfortabel kan zitten. Wanneer iedereen comfortabel zit en dat door de zaal naar Mark toe heeft geschreeuwd, wordt de film aangezet.

Ergens tijdens de film denk ik weer aan wat Mark had gezegd. Over dat hij Tim na de film wel zou willen zien. We hebben het niet eens tegen Tim gezegd.

Ik kijk om me heen, op zoek naar Mark of Tim. Maar ze zitten al samen. Ze praten zelfs tijdens de film. Het is dan waarschijnlijk niet meer nodig om het nog tegen Tim te zeggen. Daar zorgt Mark zelf maar voor.

Na de eerste film worden er wat snacks rondgedeeld. En niet veel later begint de volgende film. Het kan niet echt mijn volledige aandacht krijgen. Ik zou liever nu samen met Vaia hier willen zitten. Of eigenlijk maakt het me niet eens uit waar ik ben. Zolang ik maar met Vaia zou zijn.

Dorian legt zijn hand op mijn schouder en geeft een kneepje. Wanneer ik naar hem kijk glimlacht hij vriendelijk terug. Hij heeft waarschijnlijk wel door waar ik mee zit. Gelukkig heb ik hun nog.

Dat doet me denken. Tomi zou nog met Mark praten over dat van Jason? Zouden ze daar al nieuws over hebben? Dat moet ik zo meteen dan maar even vragen.  

Hallo lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje. En gefeliciteerd ellenxstar met je verjaardag!!!

Ennn het is morgen Paarse Vrijdag!! Hebben jullie alle paarse accesoires en kleding al klaar liggen?? Ik heb al mijn hele outfit bij elkaar gezocht. Ook zit ik in de gsa, wat ik echt leuk vind, want ik heb nu eindelijk mee kunnen helpen met de organisatie van Paarse Vrijdag!!

Laat in de comments weten wat je van het hoofdstuk vindt en tot morgen (11 december)!!

~Bianca