Kamp LGBT (gxg) || Wattys

33

Het boogschieten is uiteindelijk wel leuk. Alis en ik hebben de grootste lol gehad. Ik kon er natuurlijk niet veel van en schoot merendeel mis. En zij kon het ook niet veel beter. Een paar keer heb ik het doel wel geraakt, maar het ging ons vooral gewoon om de plezier. Het was een fijne afleiding van mijn gedachten aan Vaia.

Na het boogschieten gingen we lunchen en dit keer zaten Dorian, Noah en Alis weer bij me. Maar ze hadden het wel er over dat ze me aan anderen moesten voorstellen. Eerlijk gezegd vond ik dat wel prima. Ik had de hele middag niets om te doen en dan is het wel fijn om nieuwe mensen te ontmoeten om tijd mee door te brengen.

En daar gaan we dus nu ook heen. Nieuwe mensen ontmoeten. We lopen richting de rechter kant van het kamp. Achter de hutten langs. Normaal kom ik hier niet echt. Onze hut staat aan de andere kant, net als het veld. Iets verder op staat een groepje. Waarschijnlijk zijn dat degene waar we heen gaan.

"Dus jij bent degene die Dorian bij ons weg heeft gehouden?" zegt de jongen in het midden van het groepje.

"Ik ben er ook nog," zegt Noah, maar niemand lijkt daar aandacht aan te besteden.

Ik weet niet wat ik moet zeggen. Heb ik Dorian bij ze weg gehouden?

Dan begint de jongen te lachen. "Kom op, niet zo serieus. Het was maar een grapje." Hij steekt zijn hand uit. "Ik ben Tomi."

Ik begin ook te lachen en schud zijn hand. "Aryah."

Tomi stelt de anderen voor, maar het gaat zo snel dat ik de namen nu al kwijt ben. Maar dat is niet erg, geven ze meteen aan.

De rest van de middag zitten we in hun hut. Ze hebben een van de grotere hutten. Een jongen en twee meisjes zijn aan het gamen. Er zitten twee jongens samen een serie te kijken. En ik zit met Tomi, Noah en Dorian aan de tafel.

"Wat is jouw verhaal?" vraagt Tomi.

Ik kijk hem verward aan. Mijn verhaal?

"Hoe kwam je achter je seksualiteit en hoe kwam je hier?"

Oh, dat bedoelt hij. Ik zucht en weet niet of ik het wel wil vertellen. Maar het zou misschien wel goed zijn het hun te vertellen. Dan kan ik het tenminste kwijt.

"Wij vertellen dan ook ons verhaal." een aanlokkelijk aanbod.

"Oke, ik zal het vertellen." Het is toch maar een kort verhaal. Ik vertel ze over mijn verliefdheid voor mijn beste vriendin. Haar rotstreek en daarna het uitkomen naar mijn ouders en hun reactie. Aan het einde zijn ze stil. Gelukkig kijken ze me niet met medelijden aan. Daar had ik geen zin in. Uit hun ogen spreekt wat anders. Begrip misschien?

Maar voor ze hun eigen verhaal kunnen vertellen is het al weer tijd voor het avondeten. We gaan met een hele groep aan een grote tafel in de eetzaal.

Na het eten loop hebben we weer een kampvuur maar ik heb er niet zo veel zin in. Ik ben moe en ik wil het liefst mijn bed in. Toch hebben ze me overgehaald om sowieso eventjes te komen. En het is ook leuk, maar ik blijf niet te lang. Na twee liedjes zingen ga ik naar mijn hut. De lol moet waarschijnlijk nog gaan beginnen, maar ik ben te moe.

Mijn oog valt op het briefje dat Vaia bij het shirt had gestopt. Ik pak hem van de tafel af. Ook al wil ik het niet lezen. Ik moet wel. Ze heeft het voor me geschreven. Ik ben het haar verschuldigd. Er staat niet veel op het briefje. Het is ook niet echt een groot briefje. Geen wonder dat ik het de eerste keer niet zag. Maar nu is het echt de tijd om hem te lezen.

Lieve Aryah,

Je leest dit waarschijnlijk pas iets later. Dit is waarschijnlijk net zo pijnlijk voor jou als voor mij. Maar blijf plezier hebben. Laat dat ik nu weg ben er niet voor zorgen dat je geen plezier hebt. Vandaar de tekst op het shirt.

Het shirt is voor jou. Heb plezier.

Tot donderdag.

Ik hou van je

Vaia

Een traan rolt over mijn wang. Ze heeft gelijk. Natuurlijk heeft ze gelijk. Ik weet ook wel dat ik gewoon plezier moet hebben, maar het is moeilijk. En pijnlijk. Maar dat is het voor haar ook. Zij moet nu ook genieten van haar vakantie. Als zij het kan, kan ik het vast ook.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje. En je moet weten, het was moeilijk om dit te schrijven. Ik hou echt van de dynamiek tussen Aryah en Vaia en die moet ik nu helaas missen. En dan heb je dat briefje van Vaia. Echt, heel moeilijk om te schrijven. Ik hoop dat jullie het een mooi hoofdstuk vinden. Laat het weten in de comments.
En ik heb de 16k lezers gehaald!!! Echt heel erg bedankt iedereen die dit verhaal leest of gelezen heeft. Zonder jullie had ik waarschijnlijk niet de kracht gehad om al zo ver in het verhaal te komen.
Daarnaast heb ik de vraag aan jullie of jullie een Q&A willen. Het is al een tijdje geleden dat ik een Q&A heb gedaan voor dit verhaal. Stel jullie vragen hier in de comments of stuur ze via een dm naar me toe. En ik maak waarschijnlijk als mensen het willen een hoofdstukje waar je vragen kan stellen. Dus geef in de comments aan wat je wilt. Tot volgende week!! (19 oktober)

~Bianca