Kamp LGBT (gxg) || Wattys

27

Na het ontbijtje hebben we samen een film gekeken. Vaia heeft een hele hoop films op haar laptop staan. Ze had zich wel erg goed voorbereid op deze zomer. Ik daarentegen had me niet veel voorgesteld bij dit kamp en had zo min mogelijk spullen mee. Vooral omdat mijn moeder zei dat alles in één koffer moest passen. Vaia heeft er wel drie. Je kan nooit genoeg spullen meenemen. Zegt ze dan. En ik snap het ook wel. Zij wist wat ze kon verwachten. Ze kon precies meenemen wat ze nodig heeft.

We lopen richting de eetzaal, want de tijd is voorbij gevlogen met het film kijken en het is al weer tijd voor lunch. We gaan weer aan een grotere tafel zitten en Dorian, Noah en Alis komen weer bij ons zitten. Ava en de andere vier blijven gelukkig uit de buurt. Ik zou het er niet bij kunnen hebben om ook nog Ava erbij te hebben.

"Wat zit jij somber te kijken," merkt Dorian op.

Ik zucht. Maar voor ik kan antwoorden kijkt Vaia hem waarschuwend aan.

"Ik moet morgen weg." Ze zegt het alsof het niets is. Ze houdt zich weer stoer.

"Je ouders wilden dit jaar wel op vakantie?" Noah kijkt Vaia met een gezicht vol medelijden aan. "Wat een rot timing."

Vaia knikt, maar zegt niets.

"Nou dat is dan een goede reden om Aryah gezelschap te gaan houden." Dorian schuift zijn stoel wat meer naar mij toe en legt zijn arm om mijn schouder, wat hem een boze blik van Vaia oplevert. Zijn grijns groeit bij het zien van die boze blik. Noah schatert het weer uit. Opeens lijkt het me niet eens meer zo heel erg dat Vaia morgen weg gaat. Wat Dorian al zei. We houden elkaar gezelschap. Vaia kijkt nog steeds boos naar Dorian, maar wanneer ze mijn glimlach (en waarschijnlijk ook mijn hoop) ziet wordt dat wat minder.

Na de lunch gaan we naar het veld. Tijdens de lunch werd er al gevraagd of we wouden gaan voetballen en natuurlijk zeggen we daar geen nee tegen.

Noah, Dorian en Alis lopen een stukje achter ons. Noah en Dorian wilden beiden graag meedoen. Alis zei dat ze ons wel zou aanmoedigen. Eerlijk gezegd had ik al zoiets verwacht. Ze lijkt me het type dat zichzelf liever netjes houdt, dan zo meteen bezweet te zijn met mogelijke grasvlekken op haar kleding. Wij vinden dat helemaal geen probleem. Het is juist leuk om tot het uiterste te gaan. En de vlekken gaan er wel uit in de was.

Als we bij het veld zijn loopt Vaia meteen naar een groepje dat druk aan het praten is. Waarschijnlijk zijn zij druk bezig met de teams maken. Hoewel er nog niet veel personen zijn. Bij het groepje mengt Vaia zich meteen in het gesprek. Ik vind het altijd zo knap dat ze dat kan. Ik wacht het meestal af tot mensen tegen mij beginnen te praten. Vaia wijst naar ons en zegt wat dingen. Ik zwaai even terug, ook al weet ik niet precies waarom. De anderen knikken en Vaia komt weer deze kant op. Aan haar vrolijkheid te zien heeft ze wat voor elkaar gekregen. Noah en Dorian komen verwachtingsvol dichterbij. Ze stonden daarnet nog met Alis te praten.

"We hebben twee teams van vier en we zitten allemaal bij elkaar."

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstuk. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. Wat vinden jullie ervan? Laat het weten in de comments!!
Over 3 weken (op 7 september) komt het nieuwe hoofdstuk weer!!

~Bianca