Kamp LGBT (gxg) || Wattys

37

Na het verhaal van Noah zijn we wel toe aan wat luchtigers. We pakken wat handdoeken en gaan naar het meer. Het is rustig op het strand, maar waarschijnlijk zijn er veel die nu bezig zijn met hun activiteit. En het is niet zo warm als de dagen hiervoor. Nu dat Vaia weg is, lijkt ook het weer er niet zo veel zin meer in te hebben. Maar zo erg vind ik dat nou ook weer niet. Ik heb niet zo veel met die hitte.

Ook al is het rustig, voel ik me dat niet. De verhalen van de anderen blijven door mijn hoofd spoken. En dat geeft me niet veel rust. De anderen rennen meteen het water in, maar daar heb ik niet zo veel zin in. Rustig aan leg ik mijn handdoek op het strandje en ga liggen. Opeens voel ik me moe worden. Misschien komt het door alle verhalen van de anderen. Mijn ogen vallen dicht, maar ik slaap nog niet. Ergens ver weg hoor ik iedereen in het water plezier hebben. Maar niet veel later slaap ik toch.

Iemand schudt me door elkaar. "Aryah, we gaan eten." De stem klinkt ver weg. "Wordt wakker." Dit keer klinkt het luider.

Langzaam open ik mijn ogen. Is dat Ava? Ze steekt haar hand naar me uit en helpt me overeind. Nog half slaap dronken val ik tegen haar aan. En ze helpt me weer overeind.

"Ze hadden je bijna op het strand laten liggen."

Ik kijk haar verward aan. Ze? Dorian, Noah en Tomi? Die zouden me toch niet achterlaten? Ik haal mijn schouders op. Ik weet niet eens hoe ik hier op zou moeten reageren.

Ze pakt mijn arm vast en lijdt me richting de eetzaal. Ik ben nu klaar wakker, maar ik heb geen zin om er wat tegen te doen.

In de eetzaal zitten de anderen bij een tafel op me te wachten. En ze bedanken Ava voor het aanbieden mij wakker te maken? Is dit weer zo een poging van haar om me van hun af te scheiden?

Ik ga snel tussen Dorian en Noah in zitten. Ava kijkt nog even naar me voor dat ze weg loopt naar haar vrienden toe. Gelukkig zitten die aan de andere kant van de tafel.

Voor de rest van de tijd probeer ik tussen het eten door zo min mogelijk haar kant op te kijken, wat lastig is. Ik heb zo veel vragen en ik kan maar niet stoppen daaraan te denken. En vooral de vraag of ze me herkend blijft bij me opkomen. Doet ze daarom zo? Of is het om iets anders?

Na het eten loop ik nog even langs de hut om iets warmers aan te trekken. Wanneer ik de deur weer open doe staat Alis me op te wachten. "Ik hoorde dat jij ook stratego hebt."

Ik knik en we lopen richting het veld. Tussen de bomen door zie ik al lichtjes en vuurtjes in het bos branden. Daar gaan we het dus spelen. Niet veel later komt de begeleider aan. Weer iemand die ik nog niet eerder heb gezien. Hoeveel begeleiders zijn er wel niet?

We worden opgedeeld in twee grote groepjes. Snel wordt het spel uitgelegd en mogen we de vlag verstoppen. Snel rennen we met een groepje het bos in. We hebben een kwartier om een goede plek te vinden voor we terug moeten zijn voor het echte begin van het spel. Wij hebben de vlag niet, maar toch doen we of we naar een goede plek aan het zoeken zijn. Als er iemand van de tegenstander dan staat te kijken, kunnen we ze misschien wel goed misleiden.

"Dit is een goede plek," zeg ik net wat harder dan ik anders zou hebben gedaan.

De twee anderen die met me mee gingen maken instemmende geluiden. Een van de twee pakken iets uit hun jaszak en we doen of we het verstoppen in het bosje voor ons.

Als we de echte vlag daar zouden verstoppen zou hij meteen opvallen, maar nu is er geen vlag en kunnen ze lekker lang gaan zoeken.

We rennen weer weg en doen dat nog op een paar andere plekken. Op deze manier hebben we al bijna vier neppe verstop plekken genoemd. Hopelijk werkt het een beetje.

Er klinkt een fluit door het bos. We moeten weer naar het veld toe.

Op het veld worden de kaartjes uitgedeeld en ik heb geen idee wat ik heb, maar dat maakt ook niet zo veel uit. Zolang we maar winnen.

Nog een fluit en het spel begint.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje. Ik vond dit echt heel leuk om te schrijven. Vooral het deel wat hierna komt. Dus ik hoop dat jullie het net zo leuk vinden. Laat het weten in de comments!! Tot volgende week (16 november).

~Bianca