Kamp LGBT (gxg) || Wattys

44

Zo snel mogelijk loop ik naar de hut terug. Dit moeten de anderen weten. Had Mark het nou door, dat we naar hem keken vanwege... Tim? Volgens mij was dat de naam.

Iedereen zit me nieuwsgierig aan te kijken, dus vertel ik het meteen maar. Ik doe nog net de deur dicht voordat ik begin.

"Dus Mark wou weten waarom we opeens naar hem keken en ik loog natuurlijk. En daarna ging hij vragen over hoe het met mij gaat. En toen we daarna klaar waren zei hij dat ik tegen Tim, die begeleider, moest zeggen dat hij hem na de film vanavond wel wil zien. En hij knipoogde erbij." Ik schreeuw bijna van de enthousiasme. "Denken jullie dat hij het door heeft?" ga ik zachter verder. "Dat kan toch niet? We hebben toch niets tegen hem gezegd? En hoezo kwam hij naar mij toe?"

Maar de anderen hebben geen antwoord op mijn vragen. Natuurlijk niet. Het is niet alsof ze in zijn hoofd kunnen kijken.

Uit een luidspreker buiten klinkt dat er een activiteit bij het meer is en iedereen zwemkleding aan moet hebben, dus gaat iedereen naar zijn eigen hut om zich om te kleden en blijf ik alleen over. We zijn nog niet echt veel verder gekomen met wat we gaan doen. Het kan ook een soort truc van Mark zijn. Wat als dit zijn manier is van kijken of wij ons met dingen bemoeien? Maar dan alsnog wil ik wel dat er wat gebeurt tussen Mark en Tim. Het zou vervelend zijn als het niet gebeurt. Maar Tim wou ok niet dat we er ons mee gingen bemoeien. Dus daar hebben we het de hele tijd over gehad. Met de opmerking van Mark zijn onze plannen helemaal door de war gegooid. Nu moeten we weer opnieuw beginnen.

Bij het meer staat Mark met een megafoon naast een enorme ton met waterballonnen.

"Zien jullie deze ton? Hier zitten waterballonnen in. Zo meteen loop ik rustig weg van de ton en dan kunnen jullie hiermee bezig. Als je niet mee wilt doen heb je nu nog de kans om weg te gaan."

Rustig laat Mark de megafoon zakken en loopt rustig door de menigte richting het veld. Snel rennen we naar de ton. Ik pak een waterballon en gooi hem in de richting van Mark. De ballon knapt uiteen op zijn rug en laat een grote, natte vlek achter. Iedereen staat stil om te kijken hoe hij hierop reageert. Heel snel draait Mark zich om en gooit een aantal ballonnen onze kant op voordat hij iets verderop achter een muurtje gemaakt van een aantal tafels de op zijn kant staan gaat schuilen. Een aantal andere begeleiders steken hun hoofd even naar boven. Ze willen een watergevecht tussen de begeleiders en ons? Dan krijg je een watergevecht.

Ik zie iets verderop tafels staan en sein naar een aantal anderen die om me heen staan dat ze moeten komen helpen. Snel dragen we de tafels naar waar de ton staat. Net aan de rand van het strand, zodat de tafels het zand niet in zaken. De ton is helaas niet te verplaatsen, want anders hadden we die dichter bij onze muur gezet. Maar nu moeten we het hier gewoon mee doen.

Ondertussen zijn de waterballonnen naar onze kant toe blijven vallen, terwijl wij niets doen. Misschien is dat wel een goede manier om er voor te zorgen dat we langer door kunnen gaan. Want ook al zijn we met een grote groep, hebben we evenveel waterballonnen als de begeleiders. Dus bij ons gaan ze er sneller doorheen.

Hoi lieve lezers,

Hier weer een nieuw hoofdstukje!! En er is een watergevecht!! Wie gaan denken jullie winnen? Laat het weten in de comments!! En laat dan natuurlijk (als je wilt) weten wat je van het hoofdstuk vindt.
Tot donderdag (10 december)!!

~Bianca