My Adorable Doctor [COMPLETED]

Chapter 10

Chapter 10

"I hope you enjoyed our dinner," Matheo chuckled awkwardly.

"Yeah, nag-enjoy ako. Ang saya mo kasi kausap," ani ko kasabay ng mahinang tawa.

Kakatapos lang naming mag-dinner sa Kemerr restaurant kung saan niya ako dinala. Nandito na kami ngayon sa harap ng condo unit ko, kakauwi lang at parehong masaya sa dalawang oras na magkasama kaming dalawa. Ayaw ko na sanang magpahatid matapos naming magdinner sa labas pero ayaw niyang papigil kaya pinabayaan ko na lang din.

"So I guess kailangan ko na talagang umalis," Nakangiti niyang ani.

"Sure. Maaga pa kasi ako bukas, ikaw rin baka malate ka." I laughed a little.

"Hindi ako malalate, excited kasi akong makita ka bukas ng maaga." He then let out a winked playfully. I shooked my head while giggling at him.

I never encounter guys before magmula ng umalis si Josh. Talagang pinagbigyan ko lang ito dahil minsan na rin kaming nagkita at nagkakilala ng pamilya niya. To be honest... when I'm with him, I can't feel anything special the way I'm with Josh. It's just that, I only see him as my brother.

He's kind and a happy go lucky guy, he's also handsome and I won't deny that. Maybe if I tell him what I feel I'm sure he'll be saddened about it. I'm sure rin naman na makakakita pa siya nang iba bukod sa akin.

Naka-focus lang ako sa pagtatrabaho noong wala si Josh sa tabi ko. Hindi na ako tumanggap pa ng mga manliligaw. I prefer to stick on my job as a Doctor. Josh gave me hope to wait and to stay.

At hindi ko siya papalitan dito sa puso ko. Selfish man, pero nagmahal lang ako. Okay lang sa akin kung may gusto na siyang iba... o magpakasal man. It's still his choice, dahil 'di naman kasalanan ang magmahal.

"Ingat sa byahe pag-uwi, okay?" I smiled before opening the door of my condo.

He nodded and waved his hand. "Goodbye and goodnight." He said. I nodded before going inside my condo.

Pagod kong nilapag sa sofa ang aking bag at tinanggal na rin ang heels kong kaninang umaga ko pang suot. I feel so exhausted and I need to rest my mind. Mabuti na lang talaga at 'di ako masiyadong prone sa migraine, nakakaloka ang sakit no'n.

I went inside my room and get dressed. After that lumapit ako sa aking kama at inangat ang alarm clock na nasa bedside table ko lang bago tinitigan ang oras. I let a loud sighed at ibinaba ang orasan. 9:37pm na pala. I only had four hours to sleep and I guess that will be good.

Pumunta ako sa walk in closet at naghanap ng robe at tuwalya. Naligo ako at nagsuot ng pajamas. Bukas, bagong araw na naman ang haharapin kaya mas mabuti munang makapagpahinga ng maayos. Humiga na ako sa kama at agarang hinila ng antok.

I woke up around 1:30 nang madaling araw. Nagbihis na ako para pumunta ng hospital. Naglagay ng konting foundation sa mukha at lipgloss. While forming my hair into a tight bun I decided to eat on Jergen's restaurant for my breakfast.

When it comes to food and all I prefer my friends restaurant. I always felt so secure. Of course, para na rin ang mga binabayad ko ay paniguradong sa kaibigan ko lang mapupunta haha.

After checking my whole condo ay umalis na rin ako at nagpaaya nang pumunta nang hospital. Pero iba na lang ang naging gulat ko nang makita si Josh sa mismong harap lamang nang kaniyang pintuan. I'm sure he's on his deep sleep, he's also snoring. His hair is kind of messy, too. Saan ba ito galing at nangangamoy alak?