Biliyoruz yine geciktik ama bunun sebebi var. Final yaklaştı arkadaşlar ve keşfedilmeden bitirmek istemiyoruz. 😪
Yeni bölümleri merak ediyorsanız oy vermeyi, yorum yapmayı ve kitabı tavsiye etmeyi unutmayın!
İyi okumalar.♥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-21-
Hem Gül Hem Diken.
Sevdâ sonu olmayan bir okyanustu lakin yüreğim korkardı yüzmekten. İskelede öylece hoyrat suları izler, yalancı maviye dokunmayı hayallerdi.
Onu ittiler, kırıcı dalgaların içinde, balıkların sudan çıkarıldığında can havliyle çırpındıkları gibi çırpınırken fark etti boğulmadığını ansızın. Gayrı, okyanusun kucağında, bir sevdâ ocağındaydı.
Belime doladığı kolları, tenimin kuytularında saklı külleri tutuşturmuştu. Kulağıma fısıltını bırakan iki kelimenin ardından, muhtemelen eğik duran belini doğrulttu. Başımı yan dönderirken burnuma doğru buram buram tüten koku, baş döndüren parfüm ile ona karışan sigaraya aitti. Ve bunların hepsi, sevdiğim adama aitti.
Kolları belimdeki yerinden kopmazken güzel yüzünü görebileceğim şekilde dönmeye niyetlendim. Gövdemizi birbirine karıştırarak karşı karşıya geldiğimizde ellerimi göğsüne yasladım. "Âsaf," Gecenin en güzel tonu gözlerine diktim kahvelerimi. "Burada olduğumu nereden bildin?" Kalbim ya nasıl atması gerektiğini şaşırmış halde tekliyor ya da kalbinin yanında boşluk oluşturmak istiyor gibi hızlanıyordu.
Kollarını gevşetip bedenlerimizin arasındaki boşluğu büyütmeye çalışırken pek izin vermek istemediğimden bir elimle siyah gömleğinin bel kısmına tutundum. Gözlerimizi ayırıp benden arkaya doğru baktıktan sonra kiraz rengi dudaklarını araladı. "Arkadaşın bana da sürpriz yaptı." Dudağı sağ tarafa kıvrıldı, beynimde kıtalar yerinden oynamışçasına bir etki var etti. Gözleri gereğinden fazla oyalanınca baktığı yöne baktım. Az evvel yanımda duran Ayperi ve Emir, şu an yoklardı. İrislerimi ileriye diktiğimde uzaklaşmış olduklarını gördüm. Bizi kalabalığın ortasında yalnız bırakmışlardı.
Aklımdan ve gönlümden Âsaf'la gelmenin geçtiğini bildiği için yapmıştı bunu Ayperi. O, öyle değerliydi ki nezdimde. Birkaç gün öncesine kadar gizli ağıtlarıma eşlik ediyorken şimdi, gizli aşkıma yandaşlık ediyordu.
"Canım benim ya," diye gülümseyerek zihnimden geçirdiğimi sandığım cümlemi, aslında duyulacak şekilde söylemiş olduğumu Âsaf'a döndüğümde bana bakan kömür gözleri sayesinde anladım.
