Selamlar, değerli okurlarımız! Beklettiğimize değecek olduğunu düşündüğümüz, uzun bir bölümle karşınızdayız.
Dileriz seversiniz, iyi okumalar.♥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-17-
Füsunkâr Yangınlar.
Gözlerinden hasret taşan bir damlanın imtihanıydı, sevdâ denilen yürek bağı. İmtihanın sonunu görmek meczup bir kalp isterdi. Öyle kuvveti omuzlamış, öyle cesareti kucaklamış olması gerekirdi ki bile bile ölüme düşsün.
Cefâyı sinesine sığdıran bu damla, ya acıyı en derinden tatmış, yükü taşınmaz bir bulut olacaktı ya da gözü kapalı gittiği, ölüm sandığı yol; okyanusun ta kendisi olacaktı.
Aşk ümit beklerdi sevgiliden, bu ümit bazen bir bakış, bazense nefes aldığını bilmekti. İşte bu nedenler yeterliydi, meçhuller mabedine sığınmaya.
Ben yıkmıştım meçhul mabedimi, biliyordum artık sonumu.
Sevgilimin yüreği, kırmızıdan bir okyanustu; ben içine düşerek canını kurtarmış o damlaydım.
Âsaf, saçıma bağladığı fulardan elini ayırmamıştı hâlâ. Kulağıma nükseden dem sesleri yüreğimi hoplatırken elim göğsünün üzerinde, nefeslerini hissediyordu. Kulağımın ucunda hayat bulan ses yetmiyordu bu anı gerçek kabul etmeme. Tüm bulguları sığdırmalıydımavucuma, oradan da evreni mesken edinen zihnime.
Eli belimde durmaya devam ederken tenim yanıyordu. Bedenim haykırıyordu, sevdiğimin benimle olduğunu. Lakin aklımı yitirmiş gibi, onun bir hülyadan öteye geçebileceğine ihtimal vermiyordum.
Aramızda tuttuğum ellerimden birini Âsaf'ın sırtına kaydırarak biraz daha sarıldım. Sahiden hâlâ inanmakta zorluk çektiğim şeyi gerçekleştiriyorduk. Âsaf, bana sarılıyordu. Biz, sarılıyorduk. Gözlerim, doluluğunu yitirmek adına bir gözyaşını savurdu pınarından. Sesimin titreyeceğini hesaba katacak halim yoktu şu an. "Âsaf," Dudakları, kulağımın hizasından çekilerek şakağımı kendine yer etti. "Efendim Hece Ferah?"
Belinde tuttuğum elimi, sırtına az daha bastırdım, teninin sıcaklığı işledi avucuma. "Hiç," Göz yaşımın tuzlu dokusu gezinirken dudaklarımda, gülümsedim. "Sadece sesini duymak istedim." Alnıma pek yakında duran kirazları gergiye geldi, tam orada bir çiçek filizlendi. Bilahare çekti dudaklarını oradan ve birkaç adım geriye kaydırdı bedenini.
Çehremde kalan tek tük saç telini elinin tersiyle yumuşakça geriye savurduğunda gözlerimi yumdum, teninin güzelliğine tinimi bağışladım.
