CHAPTER 55-TALK

285 3 0
                                    

Talk

Nagising ako kinabukasan ng makita kong may liwanag na akong nakikita sa labas. Napansin ko namang mag-isa na akong nakahiga sa papag kaya agad akong tumayo at lumabas.

Nakita kong nagkakape na si Raven kaya lumapit ako.
“Good Morning: sabi ko kaya napalingon siya sa akin.
“Good Morning babe!” aniya
“Okay ka na ba? Pasensya na kung pinalitan kita ng damit kagabi dahil sobra ang panginginig mo” sumimangot naman siya
“Sabi ko sa’yong wag mo akong iisipin sa mga ganitong bagay. Kaya ko naman. Mas lalo lang ako magkakasakit ‘pag may nagyaring masama sa’yo” wika niya kaya tinitigan ko siya mata.
“Anong akala mo sa akin baliw? Paano ako makakauwi kung hahayaan kitang magkasakit. At saka hindi ko yata….”
“Ano babe? Ituloy mo! Hindi mo kakayaning mabuhay ng wala ang anak araw ng buhay mo!” sinimangutan ko naman siya sa sinabi niya.

“Babe, can we talk now?” ito na nga ba ang iniiwasan ko eh “please!” aniya kaya tumingin ulit ako sa kanya
“About what?”
“About us!” aniya kaya tumango nalang ako. Panahon na siguro para mawala lahat ng hinanakit namin sa bawat isa.

“Come here babe” saad niya sabay turo sa hita niya kaya inambahan ko siya ng suntok “I’m just joking! Tara upo ka dito na tabi ko!”
Padabog naman akong umupo sa tabi niya.

“Let’s start babe sa kung sino ang nagplanong lukuhin ako na ikakasal kana?” hindi ko alam ang isasagot sa una palang na tanong niya
“Kaming lahat” simpleng sagot ko lang
“Sinong kayong lahat?”
“Parents mo, parents ko, relatives mo at relatives ko, kaibigan mo at kaibigan ko, pati na ako” sorry nalang sa aming lahat

“You mean even my parents and relatives?” paulit-ulit?
“Yes!”
“I can’t believe it! Even our parents fooled me!”
“Your parents only ‘cause you told me, I have to stop calling them mommy and daddy!” usong maging mataray pa rin kahit na seryoso na ang usapan no!

“Sorry I was just so upset with you! I didn’t mean it! You’re always welcome in our house even if you’re already married!”
“Really?” gusto ko kasing mag-inis “kahit na magpasal na ako ngayon sa iba?”

Nakita ko namang sumama ng titig niya sa akin “That’s not gonna happen! You’re belong to me whether you like it or not!”

“Eh” magsasalita sana ako pero niyakap niya ako “Please babe! Let’s talk seriously” bulong niya sa akin kaya sumersoyo naman ako.

“Okay! Sorry kung makulit ako! Tama ka! Siguro nga kailangan na nating mag-usap ng masinsinan para matapos na lahat ng hinanakit natin sa bawat isa.”

Pansin kong yumuko siya sa sinabi ko.
“What happened to us babe?” unang lumabas sa bibig niya kaya napatingin ako sa kawalan.

“I don’t know! We used to love each other before! I loved you and you loved me! To tell you the truth even me I always ask my self, what happened to us!”

“Sorry babe if I don’t have enough courage to fight for our relationship before! I was jerk that time!” parehas lang kami nakatitig na kawalan habang sinasabi namin ang mga katagang lumalabas mula sa bibig namin.

“Did you know that during those weeks na hindi ka nagparamdam ay napakasakit sa akin!” hindi ko mapigilang maluha habang naaalala ko ang mga nangyari noon “I went to Cebu to meet our new investor. We were happy when the last time we talked. After that, I was wondering why you haven’t called me or texted me. Because the last time I checked, we cannot sleep if we will not hear the each other’s voice”

“Even me babe, I cannot sleep during those days of not hearing your voice. But I have no courage to tell you what will happen once you came back in my birthday” pansin kong garalgal na rin siyang magsalita

Possessive Love Presents: REACHING FOR HIS STARTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon