And I will give you all my heart, so we can start it all over again.
(Yume's POV)
It's been 3 incredible weeks since we stayed here at Shin's Mansion at unti-unti ko na rin napapagdesisyunan na ibigay na ulit ang puso ko sa kanya ng buong-buo at walang pag-aalinlangan.
Hindi naman pwedeng habang buhay kang galit sa isang tao.
Siguro nga matagal kayong hindi nag-usap at nagkita but it is also the way of letting time heal all wounds but the scars remain.
Reminder ang scars natin ng mga napagdaanan natin. Nang mga bagay bagay na nagturo sa atin kung paano maging matatag. Siguro nga, walang gamot sa katangahan pero laging may kaalaman sa kabila ng pagiging ignorante.
Hindi ka pwedeng manatili lamang sa isang pwesto for the rest of your life. Darating ang panahon na susunod ka na rin sa takbo ng agos nito.
Kaya nakapagdesisyon na akong magsimula kaming ulit kasama ng mga bagong alaala kasama ang anak naming si Jake. :)
Bigla akong napatigil sa pag-alala ng mga bagay bagay ng may marahang nagbukas ng pinto. Hinarap ko iyon at nakita ko si Shin na buhat ang anak naming mahimbing ng natutulog sa bisig ng kanyang ama.
Nang mga nakalipas din na araw ay naging malapit ang dalawang lalaki sa buhay ko. Parang unti-unti na din na humihina ang acting skills ng anak naming leon.
Nasabi na rin sa akin ni Drew na nagkausap na silang dalawa ni Shin tungkol sa sakit niya at ngayon nga ay nasa hospital siya for another check-up anf chemotherapy.
Marahang ibinaba ni Shin si Jake sa kama at binalutan ito ng kumot bago halikan sa noo. Ako naman ay nanatiling nakasandal sa may terrace ng kwarto habang pinagmamasdan ang mag-ama ko. Napangiti ako sa itsura nilang dalawa.
They are my blessing. They are my life. They are my happiness.
Ng umangat ang tingin ni Shin ay nagtagpo ang mata namin at ngumiti siya sa akin. Bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko. Doble pa nga kesa noong mga panahong nasa Secondary level pa lang kami at mga estudyante.
Unti-unti siyang lumapit at hinapit ako sa beywang. Bumaba ang mukha na, akala ko ay hahalikan niya ako kaya napapikit ako.
"Wag kang assuming." --- mapangutya niyang saad sa akin kaya napamulat ako at doon ko lang na-realize na pinag-dikit lang pala niya ang mga noo namin.
"Walang babaeng assuming kung walang lalaking paasa." --- maktol ko sa kanya sabay nguso.
Really, Yume?
Natawa siya sa tinuran ko at mabilis akong hinalikan sa labi. I instantly curled my hands in his neck and my right hand caught a handful of his hair. Pinalalim niya pa ang halikan naming dalawa.
Ilang sandali pa at tumigil kami dahil kinakapos kami ng hininga ngunit nanatiling magkadikit ang mga katawan namin.
"I love you" --- he sincerely said while looking at my eyes with full of love. Hinaplos niya pa ang pisngi ko papunta sa labi ko and it sent shivers down my spine.
Hindi agad ako nakasagot. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya because I'm too overwhelmed with emotions. Nakita kong napalitan ng lungkot at sakit ang mga mata niyang kanina lamang ay punung-puno ng pagmamahal. Lumayo siya sa akin at tumalikod. Nagsimula na din siyang maglakad palayo without saying a word.
Say those three words, Yume! Damn myself!
Sa mga nakaraang araw ay hindi niya nakakalimutang ipadama kung gaano niya ako kamahal at hindi niya rin nakakalimutang sabihin ang mga salitang yun sa akin.
And now, habang pinagmamasdan ko siyang naglalakad palayo sa akin ay naaalala ko na naman ang nangyari dati. He also walked out on me because he thought I cheated on him but now it's all in a different light. He's walking out on me because he thought I don't love him anymore that's why I can't bring myself to say those words. Pero mali! Mahal na mahal ko siya.
"I love you. Always. I love you so much. Watashi Wa Anata Wo Aishithe Aishiteru." --- I said to him with a smile in my face together with happy tears.
Bigla siyang napaharap sa sinabi ko at mabilis akong hinawakan sa balikat.
"W-what did you say?" --- nauutal niyang tanong. Hays. He's my Shin. My man.
"Just kiss me." --- I commanded him and pulled his collar to let our lips meet together.
This is forgiveness and letting go at the same time.
****
PS. Updated :) Yay! Hahaha. Hello sa inyo! Kaway, kaway! Saka na po ako mag-dedicate ha? Solomot!
Gusto ko sanang batiin lahat ng Readers ng story ko. :) Hi sa inyo! ♥
Please do Vote and Comment. Thanky! :*
T: @misskeemist
F: Keem Delgado
Keep safe from Typhoon Ruby. Pray tayo. :))
Love,
Ate K ♡
BINABASA MO ANG
Herz University (COMPLETED)
Fiksi RemajaAnong gagawin mo kung ang babaeng pinapangarap mo ay nakilala mo lamang sa tawag na "DREAM"? hanggang PANAGINIP na nga lang ba ang pangarap mo? Hindi ka na ba magigising? Dahil baka bukas makalawa mabulag ka na lamang ng isang kasinungalingan at hi...
