GİRİFT

24

14 Ekim 2019
———

"Bundan sonra böyle olacak herhalde." dedim son kez aynada kendime bakıp.

"Öyle görünüyor." dedi Nisan gülerek.

"Ay yazık Alper'e. O da Fidan'la gitsin artık, ne yapayım?" dedim gülerek.

"Giray arıyor, geldi herhalde. Kapatıyorum."

"Tamam, görüşürüz."

Telefonu kapatıp çantamı aldım ve aşağı indim.

Bir süre salonda Ozan'la takıldıktan sonra Efkan'dan mesaj gelince evden çıktım.

"Günaydın." dedim arabaya bindiğimde.

"Günaydın." dedi ve yanağımdan öptü. Yola çıktığımızda "Yağmur." deyince ona baktım. "Dün siz Nisan'la konuşurken ben biraz dinledim sanırım."

"Neyi?"

"Ozan'ın kız arkadaşıyla küsme nedenini." deyip duraksadı. "Annen de teyzen gibi midir? Yani, ilişkimizi öğrense onun gibi mi tepki verir?"

"Teyzemin de henüz ne tepki vereceğini bilmiyoruz, bizimki sadece tahmin ama annem teyzemden daha anlayışlıdır." Yüzü biraz daha yumuşadı. Gülümseyerek yanağından öptüm. "Endişelenme, annem ters bir tepki vermez."

Okula geldiğimizde derin bir nefes alıp bahçeye baktım.

Efkan arabadan inince ben de indim.

Arabanın önünde buluştuğumuzda kolunu omzuma atınca ben de gülümseyerek ona baktım.

"Kimse bir şey diyemeyecek. Sakin ol." Kafamı salladım.

Bahçede yürüyüp takımın yanına gittik. Kızlar da buradaydı.

"Günaydın." dedim gülümseyerek.

"Neredeyse herkes buraya bakıyor." dedi Nisan kulağıma doğru.

"Çok yardımcı oluyorsun, sağ ol." dedim yapmacık bir şekilde gülerek.

"Soner, senin Damla nerede ya?" dedi Enes alaya.

"Lan, Enes. Sussana oğlum." dedi Soner, Enes'in omzuna vurup.

Onlar kendi aralarında şakalaşırken yanımızdan Berkay geçince o tarafa doğru baktım. Bu tarafa hiç bakmamıştı.

Yanımdan gelen boğaz temizleme sesiyle birlikte irkilip Efkan'a baktım. Huzursuz bir şekilde karşısına bakıyordu.

Zil çalınca hepimiz birlikte okula girip sınıfa çıktık.

Sınıftan içeri girdiğimizde Efkan yanağımdan öpüp yerine geçince ben de yerime geçtim.

Hoca sınıfa girip yoklama aldıktan sonra derse başladığında çizim defterimi çıkarıp bir şeyler karalamaya başladım.

~~~~~

Yemekhane sırasına girdiğimizde Efkan'ın ısrarlarını dinliyordum.

"Sevgilimsin sen benim, tabii ki aynı masada yiyeceğiz yemeği."

"Efkan siz zaten yeterince kalabalıksınız." dedim tepsimi elime alıp.

"Masa birleştiririz, bir şey olmaz."

"İyi, tamam." diyerek pes ettim.

"Soner, git bizim masanın yanına masa çek." dedi öndeki Soner'e seslenip.

Soner söylene söylene elindeki tepsiyle birlikte masalara doğru ilerlediğinde ben de gülerek önüme döndüm.

Yemeklerimizi alıp Efkanların her zaman oturduğu tarafa doğru ilerlediğimde kızlar da benimle birlikte geldi.