Stuck Together

~Κεφαλαιο 6~

Οι βδομάδες περνάνε και τα σχολεία έχουν κλείσει για τα Χριστούγεννα . Έχουν περάσει δύο βδομάδες από τότε που ξαναμιλήσα με τον Έκτορα . Τελικά είναι πιο μαλακας από ότι περίμενα .

(Πριν από δύο εβδομάδες, στο σχολείο )

Έβγαινα από την τάξη της κατευθύνσης  με έναν τεράστιο  πονοκέφαλο . Η Μιχαέλα ήταν δίπλα μου και γκρινιαζε ,ως συνήθως , για την καθηγήτρια της κατεύθυνσης που δεν συμπαθεί ούτε εμένα, ούτε εκείνη . Εγώ δεν προσεχα τι έλεγε και σκεφτόμουν πόσο ωραία θα ήταν να είχα προπόνηση γιατί τα νευρα μου από το πρωί δεν είναι καθόλου καλά . Κάτι ακόμα να γίνει θα ξεχυλισει το ποτήρι και θα αρχίσω να φωναζω στον επόμενο τυχερό . Εκείνη τη στιγμή κάποιος με έσπρωξε και επειδή εγώ έχω τέλεια ισορροπία #νοτ έπεσα κάτω . Κοίταξα πάνω με νεύρα και είδα τον Έκτορα να γελάει . Σηκώθηκα και άρχισα να φωνάζω :"ΚΑΛΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΣ ΕΙΣΑΙ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ; ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ;" Με κοίταξε καλά καλά και πήγε να πει κάτι αλλά τον έκοψα :" Μην απαντήσεις , ξέρουμε την απάντηση . Τωρα κάνε άκρη μην σε κρεμασω ανάποδα ". Με κοίταξε νευριασμένα αυτή τη φορά και ψηθιρισε κάτι όπως :"Καλά ,θα δεις όταν θα είμαστε οι δύο μας." Και έφυγε

Καλά το παιδί χάνει από κάπου ; Να βρούμε την τρύπα να την κλείσουμε . Κριμα είναι .

(Τέλος flashback)

Πήγα στην κουζίνα όπου ήταν η μαμά μου και έκλεινε το τηλέφωνο φανερά χαρούμενη . Μου έκανε νεύμα να καθήσω κάτω . " Παρεσα θα κάνουμε Πρωτοχρονιά με την νονά σου και έπεισε να έρθει και ο Έκτορας " . (Γενικοτερα για να μην μπλεξουμε τα μπουτια μας η μαμά του Έκτορα δεν είναι η νονά μου . Δηλαδή , η κανονική μου νονα σταμάτησε να μας μιλάει μετά από ένα καβγά που είχαν οι γονείς . Έτσι η Αριάδνη , η κολλητή της μαμάς προσφέρθηκε να πάρει εκείνη τα καθήκοντα της νονας , παρολο που δεν είχε βάλει εκείνη το λάδι . Βέβαια εγώ ήμουν μόνο τρία  όταν μαλωσανε οπότε όλη μου τη ζωή ήξερα και έλεγα την Αριάδνη νονα).Εγώ που έτρωγα τα δημητρικα μου σαν καλό παιδί , έφτυσα το γάλα και άρχισα να πνιγομαι . Την κοίταξα καλά καλά και ειπα : " Και τώρα αυτό μου το λες για καλο;"
" Παρεσα τα λόγια σου !"

Ήθελε δεν ήθελε ,με συχγισε πρωί πρωί . Και είχα ένα προαίσθημα ότι θα ήταν καλή μέρα . Γαμωτοο!

Η μέρα κυλησε ήρεμα . Πήγα στον αγώνα μου, νικήσαμε ( ήταν ο τελευταίος για τα Χριστούγεννα ), γύρισα σπίτι χαρούμενη και μπήκα στο σαλόνι, μετά απο το μπανάκι μου. Οι γονείς μου καθοντουσαν και κάτι συζηταγανε ψηθιριστα . Τους κοίταξα με περιέργεια και τότε χτυπησε το κουδούνι . Πήγα να ανοίξω και στην πόρτα ήταν η νονά. Τσιριξα από την χαρά μου και την αγκάλιασα . Πήγαμε στο σαλόνι και καθήσαμε . Οι μεγάλοι συζητούσαν με νοήματα και εγώ παρακολουθούσα . Ξαφνικά ο μπαμπάς με κοίταξε και είπε :" Παρέσα έχουμε να σου πούμε κάτι πολύ σημαντικό "